Biekorf. Jaargang 34

Mengelmaren

Hulde tewege aan A. De Cock.

EEN Berek van kunstkenners en volkskundigen daartoe samengekomen, stelt voor dien allernederigsten en toch allerverdienstelijksten Zamelaar zoo-b'hoort te verheffen: immers door een eerebeeld te Denderleeuw, nog door een gedenksteen te Herdersem, verder door een heruitgave van zijn ‘Volksgeneeskunde’, en eindelijk door een stichtinge voor driejaarlijksche keurvragen.

En dat Berek wenscht dat we zijn onderneming aan onze geachte Lezers doen kennen, en die hun aanbevelen.

't Is geren gedaan. ‘Biekorf’ en ‘Volkskunde’ van De Cock deden het goed tegare. De Cock's werken 'n gingen we niet effenop in elkeen's handen steken, maar dat loog meer aan 't vak dan wel aan hem die de meêgaandste mensch van de wereld was. Zelfs daar waar zijn wijsgerige beschouwingen ons niet aannemelijk voorkwamen, nog 'n konden we nooit nalaten in hem te bewonderen den goeden hertelijken stillen geleerde, die, weinig-uit achter betwisting of uitdieping van wezenis en wetenschap, met zulk een klein behulp als dat het zijne was van voorgeleerdheid, tijd en

[p. 31]

geld en ondersteuning, alleen door zijn geduld, zijn gullen omgang met de menschen, zijn nederige aanhoudendheid en zijn generigheid, ertoe gekomen is schier heel het Vlaamsche volksleven gezant geboekt en ingeschikt te krijgen.

Ja wis, om zijn verdiensten die reeds onschatbaar zijn, en ook omdat hij mag als voorbeeld gelden - in onzen tijd van uithang en geblaas - als voorbeeld voor de jongeren die moeten leeren stringtrekken, veelmeer dan ze nu doen, in stilligheid en neerst aan al dat deugt en schoon is daarom, met hert en ziele, ja we zeggen aan ons Lezers: staat bij, en steunt die Hulde aan De Cock, en ondermeer stort ook entwat opdat ze wel gelukke.

(Dit laatste kan op t^k 204398, ter beschikrekening van Heer P. Luyckx, Wenemaerstraat, 58, te Gent).

Biekorf.

Boekennieuws

Uit Opdebeek's Wetenschappelijke Reeks... door H. de Roover (vgl. Biek 1927, bl. 318 en de vorigen).
Is. Van Beugem. Katoen van Vezel tot Weefsel, 48 bl. met afbb.

Van ouds tot heden, en de wereld door: kweek, bewerking, omverkoop en verder verbruik. Links en rechts wordt geleerd in hoever dat ons Land daarin meedoet. Overvloedig geteeken en talwikkinge.

Buitengewoon leerzaam, hoe ook beknopt en eenvoudig.

_**_*

Aldrigh O'Flanders, O.S.N. Devotion to Irish Saints in Belgium. - The Irish Rosary, Dublin, S. Saviour's Priory, 1927, bl. 102-105.

We zien dat onze vriend en medewerker O'Flanders, in Ierland alwaar hij vertoevende is, hem immervoort aan het rapen en gâren houdt van àl wat overblijft van de bandenvoorheen tusschen Ierland en Vlaanderen. In bovengenoemd opstel laat hij ginder vernemen (uit RdH. meest) wat er hier nog geweten is van de h. Brigida (wier kleedsel in S. Salvator's te Brugge bewaard en vereerd wordt) en van s. Brendan en van s. Fiacre.

L.D.W.

[p. 32]

Beveneiken

IN Korenmaand laatstleden stortte een Duitsch vliegtuig neder te Sevenoaks in Engeland.

Bij ons kennen wij Seveneeken.

Dat is een hoopje eiken dat vroeger door onze heidensche voorouders vergoddelijkt wierd.

Uit den gallischen tijd kent men eene schriftelijke toewijding aan den god Sex arbores.

Zulke godheden waren ook Zeveneiken, Septaubres (Limousin), en Les sept arbres (Tarn-en-Garonne).

Aldus te lezen bij A. Lognon; Les Noms de lieu de la France, 1^e aflev. Parijs, 1920, bl. 162.

Vele dorpen dragen den zelfden naam in Duitschland o.a. Siebeneichen, bij Meissen, in Saksen.

J Cl.

Wild-e 'en muilpere ...of 'en appel?

Dienaangaande (vgl. Biek. 1927, 352) krijgen we mededeelingen 'n beetje van alle kanten... welke we bestemmen voor den naasten keer; en krijgen wij ook, met dank, het volgende:

‘“Wilde” is te splitsen niet “wil-de”, als gezet werd (ald.), maar wild-e: wild(t) is 't werkwoord; -e (Hgd. ihr) is 't voornaamwoord’.

J. Vercoullie