Biekorf. Jaargang 33
(1927)– [tijdschrift] Biekorf– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdNog van 't Patersklooster te Thielt.IN Biekorf (1926, xxxii, 280) wierd dienaangaande gezeid dat 't eerste huis door de Paters bewoond en door hen in 1629 verlaten, nog op hunnen naam staat in den Landboek van 1635 en dat het maar in 1637 weêrom eigendom wierd van den graaf van Galmaarde, of beter gezeid, maar in 1637 terug op diens naam gezet is geweest. Nadere uitkomst biedt het Register ‘de Drye Slueters’ op folio 178 vo en 179. ‘Compareerde voor ons Frans De Pleckere, Pieter Van de Keere ende Robert De Haene, schaut ende | |
[pagina 240]
| |
schepenen der stede van Thielt, heer ende mrê Jan de Mol, Deken ende pastor deser stede ter eender zyde, voorts mher Guillé de Richardot, Grave van Gammerages, Baron van Limbeke, Heere van Dotignys, Thielt-ten-hove etc... en Mevrauwe zyne geselnede ter andere, welcke eersten comparant in onsen handen geexhibeert heeft zekere letteren van procuratie, danof den innehouden hier naer volcht. ‘Alzoo myn Ed. heere den Grave van Gammeraiges, heere van Thielt-ten-hove etc. by zekeren zynen giftebrief onder zyn hanteecken en van mevrauwe zyn huysvrauwe ende onder zynen zegel daer op gedruckt van in date den xviijn Decembre 1623 heeft gegeven tot het stichten van het couvent van de Paters minderbroeders gezeyt Recollecten van de provincie van Vlaenderen van Ste Joseph een zyn huys ende erfve genaempt het Gruythof commende oost ter nieustraete ende west ter Cortrickstraete deser stede van Thielt, van welck huys ende erfve heer Jan de Mol, pastor ende deken van Thielt, op den xxiij January 1624 heeft anveert de possessie ende erfvenisse vuyt den name van de heylige Roomsche kercke ten proffycte van de voorschrevene Paters ende tot het stichten van 't voorseide couvent, waernaer dezelve paters vindende 't zelve huys ende erfve min bequaeme tot het stichten van een couvent hebben verzocht aen zyne voorseide Ed., dat hy in plaetse van dien hun zoude verleenen ende geven, ten fyne voorzeyt, zyn erfve genaempt het Pouckhof commende oost ter voorseide Cortrickstraete, zuut Lieven Dannekens, west Frans Debois ende noort 't huys ende erfve van Vincent Baggaert, welcke hy hun oock heeft geconsenteert ende geaccordeert, soo ist dat wy F. Rufinus Cauwe, F. Athanasius Aleys, F. Joannes Baptista de Greve, frater Nicolaus Balde en F. Apollonius Bels guardiaen, vicaris ende priesters maeckende ende representerende 't gemeente van het voorseide nieu couvent, door dien wy weten al 't goene voorseyt zoo te we- | |
[pagina 241]
| |
sen ende dat diesvolghende d' eerste fundamenten van tzelve couvent zyn geleyt op 't voorseide Pouckhof, by onsen Eerwen Pater provinciael in dien tyt wesende ‘Bidden, ende verzoucken midts desen den bovenseyden heer Jan de Mol hem authorizerende niettemin om als onsen sindicq voor Burchmrê ende schepenen deser stede wederom te leveren an voorseiden heer Grave van Gammeraiges de bovenseide erfve van 't Gruythof en daer vooren te anveerden van zyn Edele de ghifte van 't voorn. erfve genaempt het Pouckhof, tot het maecken van dit voorseide couvent, ten gebruycke van ons ende ons medebroeders minderbroeders van de provincie van Vlaenderen van St Joseph. Toorconden hebben wy dese geteeckent desen xn January 1634 ende was by hemlieden respectivelick onderteeckent. ‘Uut crachte van welcke, den eersten comparant by vorme van procuratie hem onthuut ende onterft heeft van de voorseide erfve genaempt 't Gruythof in de voorseide procuratie geabouteert, twelck ter erfven gecommen es den voornomden heere Grave, hebbende voorts den voorn. Grave by vorme van aelmosse gegeven ende gejont an 't couvent van de voorseide minderbroeders alle de materiaelen van den huyse op de voorseide erfve staende behoudens nochtans dat zy den muer ter straete zullen moeten laeten staen tot twaelf voeten hooge en van achter niet voorder breken dan totter aerden, laetende de vaute ende sollementen, mitsgaeders den steenput op 't hof in hun geheel, hebbende van gelike den voorn. heere Grave ende mevrauwe hun onterft, tot proffycte van 't voorn. couvent van d' erfve genaempt 't Pouckhof hier vooren geabouteert, dewelcke ter erfven gecomen es den voorseiden heer ende mre Jan de Mol, tot proffycte als voorseyt, ende dat met alle solempniteyten in selve geuzeert. Desen xn Juny 1634.’ Het nieuwe klooster wierd dus gemaakt van 't | |
[pagina 242]
| |
Pouckhof, dat zeker aan de strate lag, en van een stuk lands liggende achter 't Pouckhof, dat toebehoorde aan Joannes De Haene, heere van CaneghemGa naar voetnoot1). Maar nu we weten, dat de Paters in 1634 hun huis op den oostkant der Kortrijkstraat aan den graaf weder gegeven hebben, achten we het vreemde, dat er zou gewacht zijn geweest tot in 1637, om die eigendomsverandering op den Landboek aan te teekenen. We achten het vreemde en zoeken naar nen anderen uitleg. Die aanteekening op den Landboek luidt: ‘Den grave van Gammerage, heer van Tilt-ten-hove by coope ao 1637.’ Ten jare 1637 stierf Anna de Rye, de Richardot's echtgenoote. Hunne kinderen hebben misschien nog bij 't leven van hunnen vader schikkingen getroffen voor de verdeeling hunner goederen. Dan zou met den graaf van Galmaarde hier bedoeld zijn Claudius, de oudste zoon van Willem de Richardot, die het Gruythof kan afgekocht hebben van zijne broeders.
Blijft dan nog de vraag, waarom de opstellers van den Landboek van 1635 de Paters nog op den oostkant der Kortrijkstraat laten wonen: ze woonden dan immers alreeds een jaar of vijf in hun nieuw couvent? Om kort te gaan: de hoofding van den Landboek spreekt wel op 1635, maar we weten dat men er vroeger beginnen aan werken is. Reeds in 1621 waren burgemeester en schepenen begaan, om eenen Landboek te maken; onzes dunkens, moet het te boeke stellen gebeurd zijn, alzoo rond 1633, ten langste tot in 't voorjaar 1634. Welnu, in dien tijd, in 1633, was de teruggave door de Paters van hun huis van 't Gruythof nog geen voldongen feit: ze was nog voor de wet niet geschied. Dus konden de opstellers van den Landboek | |
[pagina 243]
| |
er nog geen rekening van houden. Om dat te bewijzen zouden we vanzelfs in nadere bijzonderheden moetan gaan, over 't ontstaan van de Thieltsche landboeken, 'tgeen buiten ons onderwerp valt. A. Impe. |