† E.V. Herm. Hub. Linnebank
(Oudewater 6-X-1875 - Uden 13-IV-1927)
Bovenstaande was even gezet (en er ging daarvan nog een tweede deel achterkomen) toen we hoorden van de haastige dood van den luimigen Steller, onzen ‘Hollandschen Westvlaming’ en trouwen vriend, Linnebank.
Niemand te vreemde, die Westvlaanderen en Biekorf zoo oprecht en zoo daadveerdig genegen was.
Linnebank! Iedereen alhier heeft hem levendig staan-en-gaan voor zijn oogen: immers, als die lustige wakkere en stoeizame bie die zoo geren omendom onzen korf-hier drentelde en droei, en pratelde en dei. ‘Overal, zei hij nog te zomer laatstleden, heel 't Vlaamsche Land door, van ginderaf ver uit de Kempen, overal op mijn tocht, weet ik vrienden die staan-te-lachen op mij als bloemen aan den kant van de bane, en ik mag er thunnent-overal mijnen neus binnensteken... overal welgekomen...; maar nievers, als hier in Westvlaanderen, 'n ben ik zoo geren! omdat ik er thuis ben... en omdat ik er werkelijk behandeld word, onbedeidweg, als een van den huize. Westvlaanderen is eenig daarvoor’.
Nu met zijn dood, zal er veel over hem in bladen en boeken te lezen staan; maar, buiten te zijnent, nievers dieper dan hier zal zijn afsterven leed doen. Van niemand méér ook dus, van niemand méér dan van ons, heeft hij het recht over zijn ziele een gebed te verwachten... God verleene hem de eeuwige rust.