Biekorf. Jaargang 33

Mowgli
(Vervolg van bl. 25).

Mowgli wipte door, 't venster en liep weder langs den buitenkant van den dorpsmuur, totdat hij op hoorlengte kwam van 't volk rond den peepul-boom. Buldeo lag op den grond, hoestte en steende, en iedereen stelde hem vragen. Zijn haar hing verward over zijn schouders; zijn handen en voeten waren gevild van 't boomklimmen, en hij bracht maar amper een woord uit bij wijlen want hij was zich diep bewust van 't belang van zijn houding. Nu en dan grommelde hij iets over duivels, en zingende nekkers, en tooverbezwering, juist genoeg om 't volk een voorsmaak te geven van wat er achter kwam. Dan vroeg nij om water.

- Bah! zei Mowgli. Tateraar, tateraar! Babbelen, babbelen! Menschen zijn bloed-eigen broêrs van de Bandar-log. Nu moet hij zijn mond met water spoelen; nu moet hij rook uitblazen; en als dat al gedaan is, dan is hij nog niet begonnen met vertellen. Zij zijn zeer wijs volk... de menschen. Zij zullen niemand achterlaten om Messua te bewaken, totdat hunne ooren volgezongen zijn met Buldeo's zeisels. En.. ik zelf, ik word alzoo lui als zij!

Hij gaf zichzelf een schudding en sloop terug naar

[p. 90]

de hut. Lijk hij bij 't venster kwam, voelde hij een druk op zijn voet.

- Moeder Wolf zegde hij, want die tong kende hij maar al te wel, wat doet gij hier?

- Ik hoorde mijn kinders in 't woud zingen, en ik volgde 't kind dat ik liefst zag. Puidejongske, ik verlang die vrouw te zien, die u melk gaf, zei moeder Wolf, geheel nat van den dauw.

- Zij hebben haar gebonden en willen haar dooden. Ik heb die riemen doorgesnêen, en nu gaat zij met haar man door de Jungle.

- Ik wil ook volgen. Ik ben wel oud maar nog niet tandeloos.

Moeder Wolf stond reent op haar achterpooten, en wierp een blik door 't venster in het duistere van de hut. Een stonde daarna viel ze weer lijze neer, en zei niets anders als:

- 't Was van mij dat gij uw eerste melk kreegt; maar Bagheera spreekt de waarheid: Man keert op 't einde terug naar Man.

- 't Kan zijn, zei Mowgli, en hij keek heel verdrietig; maar vannacht ben ik ver van dat spoor af. Wacht hier, maar maak dat ze u niet zie.

- Gij waart nooit schuw voor mij, Puideke, zei Moeder Wolf, en ze trok achteruit in 't hoog gers, en koos daar behendig een schuilhoekske.

- En nu, zei Mowgli blij te moede, en met een zwong was hij weer in de hut, nu zitten ze allemaal rond Buldeo, die neerstig vertelt van wat er niet gebeurd is. Als zijn vertelling uit is, ze zeggen dat ze dan in alle geval naar hier zullen komen met het Rood Bloeisel - met vuur, wil ik zeggen, - en u beiden verbranden. En dan?

- Ik heb mijn man gesproken, zei Messua. Kaniwara is op een dertig mijlen van hier, maar te Kaniwara kunnen wij de Engelschen vinden.

- En tot welkeen gilde behooren die? vroeg Mowgli.

- Dat weet ik niet. 't Zijn witten, en men zegt

[p. 91]

dat zij heel 't land bestieren en dat ze niet dulden dat de menschen malkander vlaan of verbranden zonder getuigen. Kunnen wij daar geraken vannacht, we zijn gered. Anders moeten wij eraan.

- Gij zult leven! Geen ziele zal buiten de poorten een stap zetten dezen nacht. Maar wat is hij aan 't doen?

Messua's man lag op handen en knieën, en schartte de aarde uit in een hoek van de hut.

- Het is zijn ponkske geld, zei Messua. Anders kunnen wij niets meênemen.

- Ja, ja! Die dingen die van hand tot hand gaan, en nooit warm krijgen. Hebben ze dat buiten dit dorp hier ook noodig, zei Mowgli?

De man keek verstoord.

- Hij is een dwaas, hij is geen duivel, pruttelde hij. Met het geld koop ik een peerd. Wij zijn te gehavend om ver te gaan, en het dorp en zal geen uur wachten om ons te volgen.

- En ik zeg u dat ze 't niet zullen doen zoolang 't mij niet en belieft; maar een peerd zou goed te pas komen, want Messua is af.

Maar Man stond recht en knoopte de laatste rupies in zijn wambuis. Mowgli hield Messua door 't venster, en de koele nachtlucht fleurde haar op, maar de Jungle was heel donker en zag er akelig uit onder den sterrenhemel.

- Ge kent het spoor naar Kaniwara, vezelde Mowgli?

Ze knikten.

- Goed zoo. Denkt er om nu maar niet benauwd te zijn. En weest nu niet haastig. Maar... maar 't zou kunnen gebeuren dat gij een beetjen hoort zingen in de Jungle achter uw hielen en ook vóór u.

- Peist gij dat wij ons 's nachts in de Jungle zouden gewaagd hebben hadden wij niet gevreesd verbrand te worden? Wij zijn beter door beesten verslonden dan door menschen, zei Messua's man; maar Messua keek naar Mowgli en glimlachte.

- Ik herhaal u, voer Mowgli voort, juist alsof hij

[p. 92]

Baloo ware die voor den hondersten keer een oude Jungle-wet vorenzei voor een verstrooide welp, ik zeg het nog dat er geen tand in de Jungle tegen u zal ontbloot, dat er geen voet in de Jungle tegen u zal gericht worden. Noch man noch beest zal u tegenhouden totdat gij in 't zicht komt van Kaniwara. Er zal iemand de wacht houden rond u.

Hij wendde zich snel tot Messua, al zeggend: Hij gelooft er niet aan, maar gij zult gelooven!

- Ja, zeker, zoontje. Man, geest of wolf van de Jungle, ik geloof!

- Hij zal zijn herte vasthouden als hij mijn volk hoort zingen. Gij zult het herkennen en verstaan. Ga maar, en niet te rap, want gij en moet u in 't geheel niet haasten. De poorten zijn toe.

Messua zonk snikkend voor Mowgli's voeten neef, maar hij lichtte haar vlug op met een rilling. Dan viel zij hem om den hals, en gaf hem de zoetste namen die zij vinden kon, maar haar man keek nijdig over zijn velden en zei:

- Als we maar te Kaniwara geraken, en ik bij de Engelschen verhoord worde, 'k zal een geding inspannen tegen den Brahmin, en tegen den ouden Buldeo en tegen al de anderen, dat het dorp er zijn laatsten anna zal aan toeleggen. Zij zullen mij dubbel vergoeden voor mijn braakland en mijn verhongerde buffels. Ik wil groot recht hebben.

Mowgli loech: Wat recht is, weet ik niet, maar kom maar terug bij de naaste regens, en gij zult zien wat er overschiet.

Zij vertrokken naar de Jungle toe, en moeder Wolf sprong uit haar schuilplaats.

- Volg, zei Mowgli, en zorg ervoor dat heel de Jungle wete, dat ze aan die twee niet mogen roeren. Roept een keer. Ik zou willen Bagheera zien.

('t Vervolgt).

W.J.D.