Biekorf. Jaargang 32

Geschiedkundige aanteekeningen bij gelegenheid van het 300-jarig bestaan van 't patersklooster te Thielt

DE stichting van het klooster der Eerw. P.P. Minderbroeders werd zeer goed verhaald door pater Ad. Van Puymbrouek in zijn werk: ‘Eenige blz. uit de geschiedenis van het klooster der Eerw. P.P...’. Al wat daar zou kunnen aan toegevoegd worden zijn eenige bijzonderheden, meest van topographischen aard. 't Is 'tgene we hier beoogen.

De stichters van het klooster waren dus: Z.E.H. Jan De Mol, pastoor van Thielt en deken van het Thieltsch kwartier, Pater Petrus Marchant, die, als visitator der orde, naar Thielt kwam voor 't vrouwenklooster der Penitenten of Grijze Zusters (staande in de Brugstraat), en de edele heer Willem de Richardot, die aan de Paters eerst een huis schonk en nadien ook den grond, om er hun klooster op te bouwen.

In den zomer van 1623 waren deken De Mol en pater Marchant over de stichting beginnen spreken. Laten we, om tijd en plaatsen beter te kennen, van eenige jaren vroeger aanvangen.

Na den Geuzentijd, in de jaren 1584-85 waren stad en kerk deerlijk gehavend. We lezen, in de uitgaven van reparatiën van de stadsrekening 1578-80:

‘Betaelt Heyndrick Van Oost van dat hy eenen

[p. 249]

dach en W^m Mestdach twee daghen, den 27 en 28 Septembre greys (gruis) ghevoert hebben uuter kercke int straetkin neffens de weduwe Poucke en Jan Feysens - III daghen, tsamen drie pond, twee schellingen par.’.

In 1590 waren de burgers nog altijd bezig hunne huizen weêr te rechten.

De herbouw der stad werd echter van af 1603 opnieuw gehinderd door de moeilijkheden', die 't beleg van Oostende meêbracht.

Volgens De Vlaminck (Jaarboeken der Rethorica) zouden de inwoners opnieuw de stad verlaten hebben, zooals zij het vroeger (van 1580 tot 1584) gedaan hadden. Eerst in 1608, zegt De Vlaminck, hervatte men wederom moed en rezen de huizen als bij tooverslag uit den bodem.

Bij tooverslag is k zeker wat vele zeggen. - Wie een groot aandeel in 't herbouwen der stad schijnt gehad te hebben, was Romeyn De Caigny, de meester-timmerman, die in 1620 het halletorentje hermaakte, dat in 1593 was ingestuikt. Misschien heeft hij voor een deel zijn vermogen vergaard, met gronden en huizen aan te koopen, meestal vervallene huizen binnen de stad, die hij waarschijnlijk zelf herstelde; sommige ervan behield hij aan hem, andere verkocht hij weder. Voor een deel zijn fortuin vergaard, zeggen we, want ook als ondernemer bleef hij bedrijvig; nog in 1644 aanveerdde hij het timmerwerk voor 't opmaken der kerk van Beernem. (Register van Schepenen passeeringen, ‘De Zantlooper’ folio 88).

Romeyn, zoon van Geronimus stamde af van eene fransche familie die waarschijnlijk tijdens de godsdienstoorlogen der zestiende eeuw naar Vlaanderen was uitgeweken. Zijn geboorte- of familiehuis was misschien wel de herberg de Wildeman op de markt, een huis dat hij verscheidene keeren als borgtocht stelde, wanneer hij geld ontleende.

In October 1610 verhandelt Romeyn twee eigen-

[p. 250]

dommen, die voorenaan de Yperstraat lagen. De noorderlijke voorkant der Yperstraat (maar die toenmaals nog bij de markt gerekend werd) tusschen het pastoreel huis en Spuyssen's hol - het gansgke naar de kerk - telde, aanvang der zeventiende eeuw slechts drie woningen, die tegen het kerkhof aangebouwd stonden, t.w. van west naar oost gaande: De Vliegende Wereld, De Gouden Leeuw en het Gouden Hooft.

Een grond die vage lag, waar een huis afgebrand was, dat stond ‘jeghens over den Gouden Leeuw’, dus op den zuidkant van 't vooreinde der Yperstraat, grond door Romeyn aangekocht, werd door hem, in October 1610, overgelaten aan zekeren Olivier Buuck.

Het huis ‘'t Gouden Hooft’ ‘dat Romein te voorent jeghens de kerckmeesters van St Pieterskerk binnen Thielt gekocht had, welck voorseide huus commende van wijlent Guillaeme Van den Pytthe hier te vooren bij de voorseide kerckmeesters voor haerlieder seynsrente gedecreteert es geweest’ wordt eveneens in October 1610 door hem verkocht aan Jan van Mullem. De ervelijke cijns van 19 ponden 3 schel. par. aan de kerk blijft op het huis liggen.

In Juni 1614 koopt Romeyn aan heer Ferdinand de Corduwa en diens echtgenoote Jacomientje Van Neste de doening ‘'t Groot Schaek’ ‘vervallen huis ende herberghe staende te Thielt op de markt met de erve daarmede gaende’ - thans n^r 35. Dit huis moest alstoen reeds een oudgekende herberg zijn; een post uit de stadsrekening van 1445-46 luidt: ‘upden derden dach van spoorkle, gheschijnct meester Wouter van der Mandre, secretaris mijns gheduchts heeren hier te Thielt doen wesende ende zine maeltijt doende IIII kannen rijnsch wijns, mids dat de bailliu en de wet hem gheselscip hielden in zine herberghe in 't scaec; te VIII gr. den stoop, beloopt vier ponden vier sch. parisis’. In 1539 en volgende jaren was 't Schaak bewoond door de familie Bottins of Boddens.

[p. 251]

De erve van 't Schaak paalde aan de gronden van het Gruuthuschof uit de Kortrijkstraat of ten minste aan het huis noorderlijk van 't Gruuthusehof gelegen, 't welk in de jaren 1620 bewoond was door bailliu Jan Vanden Coelput (naar we gelooven 't huis van wijlent burgemeester Vande Vijvere, n^r 12).

Jan Van den Coelput, met vrouw en kind stierven in de pest van 1631 en zijn huis werd aangekocht door Romeyn De Caigny.

('t Vervolgt).

A. Impe.