Biekorf. Jaargang 32

Zwarte kobbe

Insidiatur in abscondito. (Harpzang 9-31).

Zwarte kobbe, naakte boosheid,

zonde in d'oogen,

walg voor 't hert,

schrikgedrochte dat alom den

toegang naar zijn

huis verspert. -

- Zwarte kobbe! -

Naar dien burcht, waar zonder torens,

zonder mote⁽²⁾ of waterwal,

sterkte rust op looze lagen,

niemand die daar binnen zal. -

- Niemand, niemand. -

Daar 'n zie 'k het

sterrebeeld niet, dat

glinsterend in de struiken gloeit,

noch dat spannend

wit geblomte,

binst den nacht op 't gers gegroeid. -

- Beeld noch blomme. -

Maar ne sluipgang, donkere koker,

waar de wreedheid, vastberaân,

(2) Mote = aardhoogte waarop heerenhuizen, burchten, en ook al kloosters gebouwd stonden; hoogte gemaakt van den uitgedolven waterwal die er ringsom liep.

[p. 200]

 

glarioogend en verlangend,

 

met de Dood op wacht komt staan. -

 

- Wilde sluipgang! -

 

 

 

Galgebrokke, schaamtevrij, on-

 

deugend in uw

 

slim bedrog,

 

dat al welven onder 't wandwit,

 

broos blijft en zoo

 

machtig toch. -

 

- Onder 't wandwit. -

 

 

 

O zoo machtig voor uw macht, die

 

machteloos wordt, en machteloos roert,

 

als ge buiten draad en dreve

 

't wandelen van uw herte voert. -

 

- 't Machteloos wandelen. -

 

 

 

Levend waar ge

 

't leven uitstroopt,

 

waar ge 't schuldeloos bloed uitzuigt,

 

waar ge bijtend

 

zonder tanden,

 

keeuwelend uw vergif uitspuigt. -

 

- Botte boosheid! -

 

 

 

Ofval nog van twee geraamten,

 

overschot van rooverswerk,

 

allenthenen speur van aanslag,

 

in 't bestoven worstelperk. -

 

Speur van aanslag. -

 

 

 

Vleugelvliezen, zochte zeilen,

 

waar de lucht zijn

 

pracht op hing,

 

afgescheurd, bedorven goed nu,

 

weefsel waar de

 

glans verging. -

 

- Bibberend weefsel! -

 

 

 

Zwarte kobbe, zwarte grijplust,

[p. 201]

 

spiedend spook, half-in half-uit,

 

horken doet ge naar den reeuwzang

 

van dat naderend zoemgeluid. -

 

- Horken doet ge. -

 

 

 

Reeuwzang, 't slingerend

 

't zomerlied, dat

 

schaverdeinend in de vreugd,

 

't roepend riesterend⁽¹⁾

 

weggaan wordt, van

 

onbedachte levensjeugd. -

 

- Riesterend weggaan! -

 

 

 

't Schicht alonder, 't zwaait alboven,

 

en uw vingers tintelen al,

 

daar waar 't winkelend daverend zotzijn,

 

doodgebunseld, zwijgen zal. -

 

- Doodgebunseld! -

 

 

 

Versche vangste, versch gewelddoen!...

 

o 't verrast en

 

blinkend lijf!...

 

draaiende klosse, spoedig omsponnen

 

onder 't pootelend

 

moordbedrijf. -

 

- Draaiende klosse! -

 

 

 

Heft u weg, schabouwelijk ondier,

 

nu of nooit!... de mate is vol;

 

uit mijn oogen met uw misdaad,

 

tot in 't diepste van uw hol!

 

- Uit mijn oogen! -

 

 

 

Moordenaarshol, waarin

 

de zonne

 

nooit e leekske licht 'n giet,

 

blijft daar, kobbe,

 

bijt en zwabbelt⁽²⁾

(1) Riesleren = haastig voortspoeden.

(2) Zwabbelen - zwadderen.

[p. 202]

 

waar geen schepsel u 'n ziet. -

 

- Blijft daar, blijft daar! -

 

 

 

O verslindt uw eigen gift nu,

 

waar ge 't schoon zoo leelijk maakt,

 

en' veroorboort⁽¹⁾ 't vrijzijn dat g'hier

 

onmeêdoogend hebt geschaakt. -

 

- 't Roerloos vrijzijn! -

 

 

 

Peuzelt, peuzelt aan de Dood, en

 

toogt uw macht daar

 

op dat lijk,

 

o gij duistere webvorstinne,

 

't al beheerschend

 

in uw rijk. -

 

- Toogt uw macht daar! -

 

 

 

Sluimert, en verwerkt⁽²⁾ uw maaltijd,

 

daar waar list uw schande schoort;...

 

Wee! o wee!... bij 't nuchterworden,

 

wenscht, beraamt g' èn nieuwe moord;

 

- Zwarte kobbe! -

Nieuwcappelle.

A. Mervillie

(1) Veroorbooren, veroorbaren, verorbereln = nutten.

(2) Verzverken = Verteren.