Biekorf. Jaargang 32

Quentawic. - Sorrus.

Quentawic

Zie de Flou, Wdb. Top., onder Etaples.

Voorheen lag op den zuidoever der Canche, dicht bij de breede kreek door dewelke de Canche hare wateren in de zee uitstort, eene havenstad, genoemd in de 8^e en 9^e eeuw, Wic, Wicus, Quentawic, of, in zorgvuldiger geschreven Galloromaansch, Quentovicus.

Deze stad wierd door de Noormannen verwoest in 844, ging aan 't kwijnen, en tot haar naam toe verdwijnt vóór het einde der 9^e eeuw. Hare plaats wierd ingenomen door Etaples, die rechtover Ouentavic, aan den noordoever der Canche, sedert 844 vermeld wordt.

Wik is golf, inham, bocht, kreek te zeggen, en Quentawic wijst op de breede monding der Quantia = Canche. Quantia, in germaanschen mond, wordt, door omklank der a onder den invloed der volgende i, tot Quentia, Quenta, waaruit Quentawic.

Canche is eigenlijk picardisch; de fransche vorm Cance wordt als riviernaam aangetroffen in de Orne, de Manche en de Ardèche. Daarnevens bestaan nog twee riviertjes met den naam Canche in de Saône-et-Loire. Hoe deze vorm alhier te verklaren is laat ik over aan degenen die beter met de volkstaal dier streek bekend zijn.

Tot welke taal Quantia behoort, en wat de beteekenis is van dien naam, moet ik ook onverlet laten.

Ons woord wijk = buurt, uit lat. vîcus, is niet hetzelfde als wîk - bocht, inham. Dit laatste schijnt herkomstig uit het kimbrische schiereiland of omstreken, mnd. wîk, 011. vîk, ags. wîc. Dit laat vermoeden dat de germaansche bevolking van Quentawic saksisch was, behoorende tot dit deel van

[p. 103]

de Saksen, die sedert het in bezit nemen van Engeland in de 5^e eeuw Angel-Saksen genoemd worden. Men vergelijke met Quentawic namen zools Greenwich, Harwich, Ipswich, op de engelsche kusten; in het uiterste Noorden van Engeland en in Schotland Berwick, Alnwick, Freswick; in Skandinavie Sleeswijk (Sleswig), Wieck (nederduitsche spelling) golf aan de oostkust van Sleeswijk, Viken zweedsche golf, enz.; Sanvic, in de Seine-Inférieure, kon zoowel van noorsche als van saksische afkomst zijn, en is te vergelijken met Sandwich (Engel.), Sandwick (Schotl.) en Sandvig (in Denemarken en Noorwegen).

Deze bijzonderheid noopt tot het onderzoeken of er in den omtrek van Quentavic geen sporen van (Angel)saxonismen te vinden zijn. Ten zuiden van Quentavic, dicht bij de Authic, liggen de dorpen Rang du Fliers en Groffliers (= Gros Fliers?). Vroeger heb ik het vermoeden uitgesproken dat de niet zeldzame fransche plaatsnaam Flers zou beantwoorden aan het germaansche hlâri. Welnu een frankisch hlâri zou, in het (Angel)saks, hlêri luiden, met open e, en dit hlêri zou rechtstreeks leiden tot een fransch fliers. - Wat Rang aangaat; indien dit een vertaling is van het germ. hring, wat mogelijk en waarschijnlijk blijkt, dan is het eene jongere vorming, die tamelijk laat bij Fliers gevoegd is. Een oude overgang van hring tot het Fransch mag men vermoeden in Frencq (in 1793 Fran, de Flou), een dorp in het canton Etaples.

Sorrus

Vooraleer dit grondgebied te verlaten, nog een woord over Sonus, canton en arr. Montreuil.

Deze is niets anders als de vrouwelijke persoonsnaam *Sigithrûthi-s. In het Chronicon Centulense van den later Oudenburgschen abt Hariulf leest men, 1. I, c. ii: ‘Extat... villa in pago Pontivo, Sigetrudis vocata... Erat autem ipsius villae domina, nomine Sigetrudis, a qua videlicet ipsum praedium nomen accepit.

Deze villa wierd naderhand aan den H. Rikharius, stichter en abt van Centulum = Saint-Riquier (arr. Abbeville, Somme) geschonken.

De ontwikkeling is vermoedelijk de volgende: Sigetrudis > Seidruz > Soirrus, en dan, met noordfransche vereenvoudiging van den tweeklank oi tot o, Sorrus. - Sigi- = zege, -thrûthi = sterkte, kracht.

A. Dassonville.