Biekorf. Jaargang 32

[p. 101]

Junivlammen

Gulden nachten, gulden dagen
waar de luchten vlammen slaan
en de velden vruchten dragen
die vol gulden vonken staan!
Goud ligt in de morgenstonden,
goud straalt in het middaguur,
rood zijn de avonds, rood lijk wonden,
en de nachten zelf zijn vuur.
't Zonlicht lijkt een gulden regen,
't hemelruim een roode gloed
en de grond schijnt te bewegen
onder 't heffen van veel bloed.
't Rijpt nu machtig op de landen,
't spokt alom van zomerbloei;
duizend armen, duizend handen
roeren in het zongegloei...
Dankt den Heere, menschen allen,
om de weelde van dien stond:
waar er heete stralen vallen
valt er voedsel voor den mond!...
Dankt Hem, Zondag, langs de wegen,
als Zijn gulden Remonstrans
en Zijn roode Hertezegen
schittren zullen, mild van glans;
als de wierook en de lichten,
rood van kolen en van vuur,
onder gulden zonneschichten,
wijden zullen Gods natuur!
Reikt Hem dan, als offeranden,
uwe zielen, akkerliên,
lijk uw warme zomerlanden
Hem hun gulden vruchten biên!
Houdt die zielen lang en vurig
in den grooten Hostiegloed,

[p. 102]

 

houdt ze langer nog... gedurig

 

in die Zon die rijpen doet

 

tot ze vallen van hun stammen

 

onder 't laatste Zomervuur

 

en, bij 't dooven van de vlammen,

 

rusten gaan in 's Hemels schuur!

Rousselare 1926.

Jos. Vanden Berghe.