Biekorf. Jaargang 32

Vlaamsch van geraakt-eruit voor 'n Wale

Een huisbaas of eigenaar ging eenen zijner pachters bezoeken.

Toen hij binnentrad, groette de pachter zijnen huisbaas en geleidde hem naar den zolder. Daargekomen wees hij met zijnen dikken vinger naar het dak, en zei: mijnheer, als 't reint 't reint d'rin. - En, vertelt de huisbaas, 'k keek ek-ik e keê, en de vrouw stootte met haar elleboog tegen haren man en sprak stille: Kijk-'n-kijken. En, vertelde hij voort: 't was daar è ruit uit en 'k zei: ge gaat dat moeten doen toe doen doen.

Toen hij beneden kwam, zag hij het jongste kind bij den koolbak, onder de stove bezig met in eene brokke kole te bijten, dat 't zwarte zop langs zijn kinne liep. Maar vrouw zie hij; uw kind eet kolen. - Wel, mijnheer, antwoordde ze: 't eet het-'et al.

Toen hij tewege was zijnen pachter te verlaten, stormt de oudste zoon binnen, meerschende-nat, want 't regende dat het plaste: wel wel, riep de vrouw, zijt gij daar weere weere door zulk e wêere?

Nog eentje

Een pastor, bestierder van het klooster van zijne parochie, een moederhuis, ging eens een bijklooster bezoeken.

Hij las misse in de kapelle en na zijne dankzegging kwam hij door de zale waar de weezekinderen speelden.

Daar de kinders ter gelegenheid van zijn bezoek, beschonken wierden met chokolade, sloeg de geur van die chokolade in 's pastors neuze, en hij zei: Kinders, wat riek ekik hier? En een der jongentjes wees op een zijner makkers en antwoordde al lachen: mijnheer de pastor, 't heeft dedien daar geweest, zi'. - Ba ha ha! Ba ha ha! zei de pastor.

J. Leroy.