Biekorf. Jaargang 31

[p. 284]

De oorlog in Dickebusch en omstreken

(Vervolg van bl. 259).

1915. Dinsdag 9ⁿ van Lentemaand. Roergeknetter in den nacht. Tegen avond schieten ons vuurmonden mee. Groote putten heb ik gezien langs den steenweg al 't Zweerd.

Woensdag, 10ⁿ. Roergeschot al Vierstrate en S. Elooi De grachtdelvers, die nu reek-aan slechts van ten elven des nachts tot 's morgens ten vijven aan 't werk zijn, waren de kogels geware van dichter.

In de kerk hebben de Engelschen onbetamelijke dingen bedreven. Ik ben daarover mijn beklag gaan doen bij den Area-Commandant die me welwillend aanhoorde.

Zoodra de Engelschen een lapje van een grond bij de baat hebben dat er een beetje streke toe geeft, liggen ze aan 't voetballen. De menschen hier krijgen dat spel in de gaten, en gaan 't allicht achterdoen meê met de vreemde of alleene.

Het regent wat minder nu die dagen, doch de koude die bijt.

Donderdag, den 11ⁿ. Het legergedoen gaat uit de kerk, en 'n wordt er door niemand anders vervangen. Stillen dag.

Vrijdag den 12ⁿ. Buischende gebulder van de Engelschen over den Vyver heel den namiddag.

Duitsche gevlieg boven Poperinghe: 3 bommen, 4 doôn en 20 gekwetsten.

Zaterdag, 13ⁿ. Schoon weêre: en de gronden droogen. Dat geeft moed,... en versterkinge daagt.

Op 't land aan 't Molenhuis over 't wegelke naar den Vyver maakt men een grooten steenput, met een trekgrippe ernaartoe van aldoor den Vyverdam. Nuttig werk: we gaan 't gaan-zien aan de waterkarren die er bij hoopen gaan heenkomen. Werkschepper Vanderghote van Yper is 't die 't werk er bestuurt.

Na eten van den noene, ontdoen we de schilderijen uit de kerke; we rollen ze over malkander, en Louis Ghys

[p. 285]

voert ze mee naar Poperinghe waar E.H. Pastor er verder voor zorgen zal.

Kolen zijn toegekomen, en eindelijk krijg ik er 100 kilo voor 5,20 fr.

Zondag, 14ⁿ. Een 50 man hebben opnieuw in de kerke gelegerd. Hoogmis door den engelschen krijgsherder.

Vóór den 5ⁿ van den avond nog niemendalle bezonders,... als almedeens de Duitschen een geweldigen aanval uitsteken al S. Elooi en Voormezeele. God toch! Wat een geschot! Op! 't Springt al overeinde. Al wie beenen heeft is te loope naar 't kerkhof, om te zien, 't is daar de meest-opene ruimte: bomme op bomme, 't en stopt niet, 't ontploffen er alom, op Voormezeele, in den Plas, en erover, en aan de Vierstrate, nogal, ge 'n kunt ze niet tellen. De Engelschen braken en brieschen maar tegen, aan den ouden Vyverdam meest, elders wat minder. Iedereen schruwelt: ‘'t is een aanval’. En werkelijk 't was het. Gauw-al kwamen in volle vlucht afgesneld ruiters en wielspotteraars achter 't volk van den voorraad, en om de overheid aan te manen. En 't wierd me een geweld. Een halve ure later, in woesten rit, stormden toe àl schietraadwagens, en nog, en nog, en nog altijd maar de eene op de andere. 't Was immers alles op 't onverwachtsche geschied, en de vuurmonden lagen weinig voorzien. Dat hellegeschot 'n verminderde niet. Nooit gehoord of gezien. En als er 'n gapingske tusschenviel m' hoorde 't nijdig geknetter van kogel- en schrootroers. Geen legerman achter! Allen aanstonds toe naar de grachten. Ondertusschen, hulpe kwam af uit alle gewesten; ook àl naar de grachten... En van al wie daar stond, niemand 'n sprak van zijn bedde. Niet durven gaan slapen vaneigen.

('t Vervolgt).

[A.V.W.]