Biekorf. Jaargang 31

Mengelmaren

O.L.V.-Kapellen in 't Ypersche

We lezen in ‘De Standaard’ op 30-viii-'25;

‘Het zal de Mariaminnende vrienden aangenaam zijn te vernemen dat de kapellen waar vroeger onze vrome geloovigen hunne goede moeder gingen vereeren, stilaan weder opgebouwd worden. Zoo hebben wij de Lammezarde-kapel aan het Pauwkenshoekje die dezer dagen onder dak zijn zal. Ook werd met de Frezenberg-kapel, welke nu bij deze van den Carmel zal gevoegd worden, aanvang genomen. Het mirakuleus beeld dat onder den oorlog was zoek geraakt is door de opzoekingen van den heer Vermeersch, oud-hoofdonderwijzer van Woesten, wedergevonden, en door de goedwilligheid van de familie Dumélie aan het klooster der Terezianen geschonken’.

Wie weet er meer, en wat, over die kapellen? Ook over andere uit de slagstreke?

_* * _*

‘Vogels die wonen in kapellen 'n moog'-je niet uithalen, en zwaluws ook niet, 't zijn al Onzen Heeren's beestjes’.

BECELAERENARE.

Een zonderlinge ontmoeting

Tusschen Loo en Forthem staat een oude landhoeve het Iephof genaamd. Jaren geleden verbleef op deze hoeve een jonge knecht in de wandeling Pier van 't iephof geheeten. Pier had de slechte gewoonte zich over te geven aan den drank en ook laat weg te blijven.

Op een avond toen hij nogmaals meteen goed stuk in zijn

[p. 191]

kraag rond middernacht naar huis keerde, kwam op korten afstand van de hoeve een groote witte kat naar hem toegeloopen. Ineens hield het dier stil en bleef met vurige oogen hem zitten beloeren. Gansch onthutst en ook zeer bang, bleef de jongen plotseling staan. Daar hij het nachtelijk verschijnsel niet durfde verjagen en daar hij ook niet durfde voortgaan, sprak hij om zijn schrik niet te doen uitschijnen het dier aan, en vroeg op vriendelijken toon:

- Blonde witte katte, van waar komt gij?

Aanstonds zette het beest zich op de achterpooten, flikkerde een dansje en beantwoordde op dc wijze van

naalde en draad zijn altijd goed

............

de vraag van den zatterik door het zingen van het volgende versje:

Pier van 't Iephof zei tege' mi

Blonde witte katte, blonde, witte katte,

Pier van 't Iephof zei tege' mi

Blonde witte katte, van waar komje gi?

Sedert dien is Pier nooit meer in den laten nacht durven naar huis keeren.

(Loo. Uit den volksmond).

CYRIEL DE VUYST.

Een oud raadselrijm

In een bundel fragmenten van hss. heb ik onderstaand raadselrijm gevonden. Deze fragmenten zijn gebundeld met eene ‘Cronyk van Antwerpen’ in hs. uit de XV^e eeuw. Het rijmpje is geschreven in de XVI^e eeuw door een onbekend poeet die teekent ‘Syt sober’.

Denct ende merct in een figuere
die come[nde] was van eender creatuere
Tweewerf is hy op Eertrycke gecomen
dat was tot onser alder vromen
oock was hij in Eertrycke besneden
dat was tot onser alder salicheden
Van spijsen is hy soet en[de] goet
Alle sijn dage ghinck hy bervoet
Selden dranck hy wijn
dies moet hij glieloeft sijn
die papen nutten hem met de[n] wijne
Soe doen die Leecke oock bij termine
hy en is god noch daer toe man
Nu geraet wie is hij dan.

[p. 192]

Ter hoogte van den zevenden regel staat in randnota ‘Capoen’,

Dit zou de oplossing van liet raadseltje kunnen zijn.

_* * _*

En nog altijd niets bepaalds over de familie Blootacker (boven, bl. 95) als boekenliefhebbers of binders?

(Antwerpen. Hfdbibl^k).

J. L'HERMITTE.

Volkswijsheid en -deugd

- Doet àl dat de klare dag mag zien, zei moeder tegen heur dochterken, toen 't meiske uitging om te gaan dienen.

(Heule).

J. Vt.

Volksscherts

- Je moe'-je nie' haasten om dood te gaan, zeiden ze tegen grootmoeder die er nog frisch uit zag.

- 'k En hebbe nog nooit geen zien loopen, antwoordde ze. (Brugge).

T.R.

Zeispreuk

‘Alle gaten trekken, zei Madam, en ze sloot de spinde’.

(Van een oude meid uit Heule).

J. Vt.

‘Zeispreuken’ staan er meer in al de jaren schier van Biekorf (b.v. laatst in 1921, xxvii, 96), en in de andere volkskundige tijdbladen. Wie verzamelt ze eens?