Biekorf. Jaargang 31
(1925)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd | |
[pagina 183]
| |
de nieuwste zijn de beste,
't laat de oude bij de reste,
't gebroken speelgoed, gaan.
Maar Mietje moet nog leeren
dat kansen kunnen keeren.
Mietje is nu zonnekind.
Na lijden komt verblijden
maar na verblijden lijden
na zonweêr storm en wind.
Ei ziet! Het is gebeurd al
en Mietje's zon verkleurt al.
Arm kind! en 't staat alleen:
want al heur nieuwste klanten
ze steken boot van kante en
ze stuiven al uiteen.
Heur oude vrienden mogen
nu weer hun aanschijn togen
het weet nu, 't schamel kind,
nu dat het arm, alléén is,
dat 't nieuwste niet datgene, is
wat hem het best bemint.
Het komt dus op zijn wegen
zijne oude vrienden tegen
en Mietje is welgezind,
ze schijnen 't niet te weten
dat zij hen heeft vergeten,
nu dat z' hen wedervindt.
Maar, oude menschen, Mietje,
die kennen 't oude liedtje
zoolang al en zoogoed:
het is de aloude lesse
die de oude meesteresse,
het leven, leeren doet.
Melchior. |
|