Biekorf. Jaargang 31

(1925)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus



Den 11^den - Juli-avond HET avondt zacht op de oude stede... Op 't Belfort waait de vlag,
[pagina 146]
en Brugge's volk, in blijden vrede, viert Vlaandren's gloriedag... De klokken slaan... de monden zwijgen, de zielen spreken stil... de tonen van bazuinen stijgen met zilvren vreugdgetril. Dààr hooge golven mannenkoren, zachtruischend lijk een beê, en steenen, lichten, gansch de toren zingt Vlaandren's Hooglied meê. Het volk dat staat dáár, al die koppen, die meest gebogen staan en zelden naar de hooge toppen hun' aardsche blikken slaan, dit volk herdenkt thans, bij 't aanschouwen van zooveel heerlijkheid, 't verleden met zijn' plichtgetrouwen en zijne onsterflijkheid, en 't lijkt hem, onder dezen toren, symbool van vroegre macht, dat 't heldenheir der Gulden Sporen op meer vereering wacht, vereering die in Vlaamsch te wezen meer dan in 't lied bestaat, en buiten dagen groot lijk dezen, in koelheid vaak vergaat!... 't Is nacht geworden... sterren blinken... het Belfort rijst nu zwart... Doch 't licht brandt voort, de liedren klinken nog immer in het hart! Een vreemde bewonderaar. Brugge, den 13d^en Juli, 1925.