Biekorf. Jaargang 30

Maar... als er nu eens geen Fransch bestaan had!

Wat gingen de ‘Degelijken’ doen met 't vlaamsch? Ze gingen wellicht moeten 't fransch uitvinden, anders 'n was er voor hen geen zoogezeid algemeen Nederlandsch mogelijk! Hoe gingen ze b.v. gezeid hebben, wat ik nu (dank aan het fransch) lees in mijn dagblad: ‘een bewogen redding (= mouvementé); thans zijn de bruggen afgebroken (= les ponts sont coupés); bij H. worden istances gedaan (!); een helsche machiene (= machine infernale); de Kamertypen vertoonen een neiging tot verdwijnen (= manifestent une tendance à disparaître); de Bisschop trok zijn misgewaad uit en ging voort in burgerskleederen (= en civil); het rapport Dawes opent nieuwe perspectieven (!); de hoofden ontblooten zich (!); de staking nadert van heur einde (= approche de sa fin); men moet de geit of de kool opofferen (= sacrifier ou la chèvre ou le chou); een uitgelezen publiek (= un public choisi); de zaal was tot in de minste hoekjes en kantjes gevuld met dames en jonge meisjes (!!!)’

Geen wonder dat die Heeren ook spreken van ‘een rouwmis

[p. 252]

voor de besneuvelden’! Nog een beetje, en 't was de besnovenen!

En nog entwat: Heeren Vlamingen dagbladstellers, vooral uit Brussel en Antwerpen, weet dat het drama uit Neuve-Eglise bij Bailleul een treurnis is die eigenlijk gebeurde te Nieuw-kerke bij Belle!

BROM.