Ons ergste vijanden?
't Zijn al die ‘vlaamsche’ nieuwsbladmannen die alle dage, met schijn van vlaamsch, het fransch ons indrijven en 't eigen vlaamsch als ‘onbeschaafd’ versteken doen. 't Zijn zij die zeggen zoo ik las: ‘Het grenst aan 't ongelooflijke; dit gedacht is niet verlaten (abandonnée); aldus is beperkt het veld der opzoekingen; een vraag van het oogenblik en niet een probleem der toekomst; brood op de plank; wijnen en dranken; in de wachtzaal ontmoetten wij veel autoriteiten; een petitionnement is gelanceerd; de landing was bewogen (mouvementée); een vijftiental individuën; kolommen betoogers; het publiek op eerbiedigen(!) afstand houden; de taal der feiten is welsprekend; ...mogen die woorden niet in de woestijn geklonken hebben’!... enz. enz.... Die moordenaars!