Biekorf. Jaargang 29

Een oud ‘Gebed voor Vlaanderen’

Hier volgt een afboeking ervan.

Dit (waarschijnlijk zeer oud) gebod, op een los bladjen (0.17 m. × 0.11 m.) in laten XVIII deeuwschen staf geschreven, zat in een Hs. van 1762-63. Dit hs. is een vlaamsche overzetting: Oeffeningen van den inwendigen christen van den capucijn Louis-Franrois d'Argentan, uit het Fransch vertaald door Bartholomeus de Lara, priester. (Arch. Capuc. Belg. III, 5029-5030). Op de laatste blz. van dezes 2^e bkdeel staat: ‘Dese boecken sijn getrouwelijck overgeset uijt het Fransch, en van onsen heer Biechtvader Antonius van Tieneveldt keurder der boecken, voor goet gekeurt, op den 9 Augusti 1763. Tot Brugghe in ons Clooster van Sarepten’.

Ons ‘gebed voor Vlaanderen’, meezittende in dat boekje, zal waarschijnlijk ook uit dat klooster voortkomen.

Het luidt:

Gebedt

O Goedertieren Heere jesu Christe ick arm sondig mensch aenroepe uwe Grondeloose ontfermhertigheydt ende bidde door uwe Gebenedyde vyf principaele wonden dat gy beschermen wilt dese stede en al het Landt van vlaenderen, en ons allen haere ingesetenen van alle schoffierigheden ende perikelen die Benige vyanden <sienelyck of onsienelyck> by dage ofte by nachte ons souden mogen deiren of aendoen, ter Eeren uwer Gebenedyde hertewonde wilt alle quaedtwillige, wreede, herten versoeten, vermurwen, verflauwen en bekeeren, ende ter Eeren der H. wonden uwer handen ende voeten wilt hunlieden aermen

[p. 92]

beenen ende voeten lam en onmachtig maecken ons te deiren by Eenige manieren in Ziele in lyf of in Eenige goederen, uwe menigvuldige wonden, en dat bloyende bloedt waer mede u pretieus Lichaem was overgaen beronnen overloopen ende gepynigt van het opperste uws hoofts tot de nederste planten uwer Gebenedyde voeten, moeten ons syn eenen helm harnas meuragie en beschudt tegen alle instrumenten van wapenen, de hoogmogen <theyt> uwer Grondeloose ontfermhertigheyt, de onuytsprekelycke wysheyt de ongemeten verdiensten uwer Lieve Moeder ende Maget Maria, en alle verdiensten uwer lieve heyligen, moeten ons verleenen <peys> een Zaligen nootdruft op der aerden, ruste ende lavenisse alle salige Zielen, kennisse, berouw waerachtige biechte ende voldoeninge voor alle souden, dat wy mogen met genadige vonnisse ontgaen de Eeuwige helsche tormenten en met uwe heyligen naer dit leven gebruycken dat soete Paleys der Hemelsche Glorie.

[V. Hildebrand O.M.C.]

De bijvoegingen <sienelyck of onsienelyck>, <-theyt> (welke een vergeteling was), en <peys> (welke schijnt op een onrustigen tijd te zinspelen) zijn van dezelfde hand en inkt, maar met een scherper en later veere bijgesteld.

Men herdenke hierbij ‘den boozen vyand zienelyk en onzienelyk’ en ‘al myne vyanden zienelyke en onzienelyke’ uit het gebed van Keizer Karel (boven bl. 15). Inziende deze en nog andere gelijkenissen met andere bekende gebeden durven we zeggen: misschienwel weten alle die gebeden een beetje van malkaar, en eerst of laatst kan men er nog de verwantschap van opmaken.

L.D.W.