Biekorf. Jaargang 29

[p. 49]

[Nummer 3]

Westvlaamsche zendelingen te Torpa

De gedachtenis aan onzen grooten apostel van Chota-Nagpore blijft levendig in de streek van Torpa. De ‘Catholic Herald of India’, het groote katholiek weekblad voor Indiën, geeft van de hand van E.V. Gille G.J., eene geschiedkundige schets over de missiën van Indiën.

‘In Chota-Nagpore zijn het twee Westvlamingen die de baanbrekers waren van 't Evangelie, te weten E.V. Lievens †, en Vader Van den Bon.

Deze laatste werd geboren te Eerneghem den 19ⁿ in Oogstmaand 1855 en vertrok den 4ⁿ November 1889 naar de missie van Chota-Nagpore.

Torpa was de wieg der machtige beweging van bekeeringen binst het vierjarig verblijf van E.V. Lievens aldaar. Ruim 70000 heidenen werden gekerstend. De verblijfwoonst was opgebouwd volgens de teekening van V. Lievens zelf, en hierin gaf hij hem uit als een knappen bouwkundige. Nog staat zij er gelijk ze Lievens bouwde in 1886.

[p. 50]

Torpa is als een bedevaartoord, waar vroeger wonderen werden uitgewerkt die ons tot de eerste tijden der kerk terugbrengen. Ieder boom, ieder steen in Torpa spreekt van V. Lievens. Het is mij zoo genoeglijk, zegt Steller, in 'tzelfde huis, in dezelfde kamer neêr te zitten waar de groote apostel wonderen heeft verricht. De muren zijn bedekt met kaarten en plans van Chota-Nagpore, evenals de hoofdkwartieren van een groot veldheer in den slag. Hier zat V. Lievens op een harden stoel voor eene tafel met registers en boeken overdekt: de kamer was gewoonlijk halfvol met volk: de deur bezet door een grootere menigte die gretig verlangde binnen te komen; honderden anderen wachtten hunne beurt af onder de verandah of zaten in groepjes rond zijn huis. Ik wandel geerne alleen rond dit huis en kan mij gemakkelijk tot in de minste bijzonderheden de tooneelen voorstellen die hier plaats grepen. En dan die prachtige Mangoedreef die uitgeeft op de kerk. Elk dier boomen zou vertellen kunnen wat hier dagelijks omging. Duizenden lagen hier soms in het lommer het oogenblik af te wachten om bij den grooten priester toegelaten te worden.

Ik herinner mij nog wat Vader Grosjean eens schreef, dat hij onverwacht te Torpa aankwam en wel zeker 3000 menschen in de dreef lagen te wachten. Deze dreef is niet alleen schilderachtig maar tevens een geschiedkundige plaats.

Na het vertrek van V. Lievens, werd E.V. Van den Bon te Torpa aangesteld. Hij bleef er dertig jaar. Gedurende den ganschen tijd, heeft de moedige Westvlaamsche zendeling geen enkelen dag verlof genoten. Indien E.V. Lievens de stichter is van de Torpa-missie, E.V. Van den Bon is er de inrichter van. Over jaren was het mondsgemeen onder de zendelingen: Gaat en ziet wat E.V. Van den Bon doet te Torpa, en doet gelijk hij doet. Indien hij iets heeft begonnen dat niet gelukte het is nutteloos eraan te beginnen.

E.V. Van den Bon was de eerste die het katechumenaat ingericht heeft, een soort van ernstig godsdienst-

[p. 51]

onderwijs welke de verscheidene groepen nieuwbekeerden een tijd lang verplicht waren te volgen. Te dien einde verbleven die groepen 3 tot 4 weken en soms nog langer in den missiepost. Zijn voorbeeld werd door andere zendelingen nagevolgd, en dit met de beste uitslagen.

E.V. Van den Bon genoot den troost zijne missie van Torpa merkelijk te zien aangroeien. Het getal kristenen vermeerderde van 2000 tot 7000; de menschen zijn wonderwel onderwezen en er heerscht in die missie een sterke godsdienstige tucht’.

C. Scherpereel.