Biekorf. Jaargang 27

[p. 264]

Mengelmaren

Over den bovenbesproken eerdhoop van Zuyenkerke

(Vgl. boven, bl. 190).

Hij was, zei het zeisel, een klamp sneeuw, afgekuischt van de kloefen van S. Amand.

Hier hetzelfde, maar anders. Ook een zeisel; en even uit den mond van de menschen van Uytkerke.

‘S. Amand en de h. Dorothea kwamen van Brugge, en waren op weg naar Uytkerke om-ter-zeerst, stuk over ruk. Omdat de h. Dorothea's kloefen te danig besteld waren, kuischte zij die af, en S. Amand ook op dezelfde plaatse. En dit is die hoop daar’.

- Hoe komt de h. Dorothea hier in 't spel? S. Amand had een reden om ‘naar Uytkerke te gaan’: hij is er beschermheilige van, en moet er toch enthoe zijn geraakt. Maar waaruit is zij daar gekend, en bezeiseld? En wat zit er daarachter dat ze gingen ‘om-ter-zeerst’?

R. Van Clythem

De letter op de vimmen van de haver

(Vgl. boven, hl. 238).

Dr. O. zegt dat er op de vimmen van de haver een letter te vinden is, alle jaar een ander.

Dat wil ik niet teenemaal tegenspreken: maar toch meen ik goed te melden wat ik er van weet bij eigen ondervinding.

Dikwijls, toen ik met vrouw en kinderen een zondagwandelingske deed, liet ik een der kleinen een zulke vimme plukken om hem te toogen dat er eene B op te vinden was: zeer zelden gebeurde het dat er niets op te zien stond; dikwijls was er een letter op, inderdaad, doch moeilijk uit te kennen; dan ja, het gebeurde wel eens dat 't een B was, zeer klaar erop leesbaar;... nooit echter een ander letter.

Een van langs de Leie