Biekorf. Jaargang 27

Brugge Mariastad

(Vgl. Biek. 1920, xxvi, 276-277).
't Onze-Vrouwtje in de Predikheerenstraat,
aan S. Gillisdorpstraat,
en aan 't Noord-Ghistelhof.

In zijn ‘Sluyt-reden met een salighen wensch voor 1634’ wenscht de Jesuiet, Pater J. Andries aan de Bruggelingen: ‘een ieverig geloof om (Maria’s) beelden openbaarlijk te eeren,... om oude en vervallen beelden te hermaken, om beelden te stellen in de plaatsen waar geen zijn, en degene die reeds bestaan met licht te vereeren’. Jammer dat Pater Andries en zijn vrome wenschen vergeten zijn; zijn devoot hoekje, dat nog in 1850 een nieuwe uitgave beleefde, wordt een zeldzaam dingen, en de Bruggelingen die 't lezen even zeldzaam.

In de laatste tijden zijn er een aantal van de schoonste Lieve-Vrouwenbeelden verdwenen.

Soms is het de eigenaar, die van zijn eigenaarsrecht (mis)bruik maakt om een kunstig oud beeld uit de nis te nemen, te doen herstellen en binnenhuis te houden, als kunstwerk of ‘antiquiteit’. 't Was het geval met het schoon 45^deeuwsch beeld op den hoek der Predikheenen Zwarte Leertouwerstraten. Wij staan onmachtig tegenover die eigenaars, maar, om Gods- en Onzer Vrouwenliefde en uit eerbied voor ons brugsch verleden, zouden ze best in zulk geval eene copie van het oorspronkelijke beeld doen stellen in die ijdele nissen.

[p. 167]

Een paar voorbeelden nog.

In de Annuntiatenstraat of Eerdeweg heb ik in de laatste jaren twee kunstige oude beelden weten verdwijnen.

't Eerste stond op den hoek der S^t Gillisdorpstraat_t rechtover het klooster van Serweytens; een klein lief beeldje, laat-gothisch. 't Had zijn wijkconfrerie. Nu staat er een waardeloos modern beeld; men heeft de nis verfraaid (?) met een raam en glas en een ijzeren armluchter. Waar is 't oud beeld?

Op den hoek van 't Noord-Ghistelhof is er nog beter.

Daar hebben we de metsershuizen, eigendom der burgerlijke godshuizen. In de nis staat of stond er een prachtig, zittend Lieve Vrouwebeeld, waarvan men thans afgietsels vindt bij veel kunstliefhebbers en ook boven den ingang van ‘'t Goderyckx couvent’ in de Moerstrate. 't Is nu enkele jaren geleden dat een kunstminnend bruggeling vroeg om het beeld te mogen afmouleeren, wat hem werd toegestaan. Bij 't afschrappen van de vele lagen verf vond men een beeld in roode gebakken aarde; 't werd afgegoten: maar een der eerste afgietsels was in cement met rood kleursel... om het te doen gelijken op 't oorspronkelijke. Dit cementen beeld werd in de nis gesteld, en daarvoor een tamelijk dicht ijzeren traliewerk geplaatst, want, zoo zegde men, het was een beeld van waarde en kon mogelijk door een of ander liefhebber worden weggenomen en in zekerheid gebracht!

Het dichte traliewerk belet in alle geval dat het bedrog aan 't licht komt. Wat het oorspronkelijk kunststuk zelf betreft, oneerlijke liefhebbers zullen 't wel nooit in handen krijgen, daar het zorgvuldig bewaard wordt in een salon: ja Biekorf zou nu wel straat en nummer van dit salon kunnen opgeven, maar onze bijen moeten liever zeem bijbrengen in den korf dan te willen werken met den angel.

Maar wat denken de Hoeren van de burgerlijke godshuizen daarover?

M.