Biekorf. Jaargang 27

De Groote Reygerie

Gedoken in 't beluik van beuk- en beverboomen,
die ruig en ongesnoekt hun machtig takkenspel
als een gevlochten schans dicht bij malkander droomen,
aanschouwt in 't binnenperk het lustig woongestel
van 't hooggeboren diet dat heerscht op ons landouwen;
van 't langgeschaatst en langgehalsd geslacht,
dat zonder winde of kraan hoog in de lucht kan bouwen,
en aast en peutert diep in vijver, sloot en gracht;
van 't sluwe vedervolk dat vischt in kreek en wallen,
en paling, snoek en link, stout naar zijn schuiloord voert,
waar d'helft ter Reygerie ten gronde neer komt vallen
ten oorboor van den boer die op de vangste loert.
En wilt die woon geen nest maar wel een timmer namen,
met rooster, voeting, wand en rijzend dakgespan
met pleister dichtgemaakt, voorzien van kijkuitramen
met ingang ruim en hoog, waardoor ‘een reiger’ kan.
Ten zuiden 't reigerperk, met neer en opperhoven
‘de Groote Reygerie’ in breede wallen baadt.
Een slanke gevel kijkt geheel den bouw te boven
waarop, in schilderwerk, een roode reiger staat.
Zoo bleef ‘de Reygerie’, spijts eeuwen henenvaren,
zijn veilig reigerperk, zijn wallen hof en huis
zijn schelfhof, schuur en stallen houw en trouw bewaren.
De bijl vernielde 't perk; de bom sloeg 't hof in gruis.
De vlaamsche spreuk getrouw: wat valt moet men weer rechten

[p. 136]

 

is er nog rechten aan, wat brandt is niet versmoord,

 

men bouwt naar d'ouden trant met gevels en met spechten,

 

met bosting, boog en en strek, met windberg euzieboord,

 

‘de Groote Reygerie’ nu schooner als voordezen.

 

Doch... voor het reigerperk en jonde men geen roe!

 

'k Zocht op den gevelwand - daar alles moet verrezen -

 

het roode reigerbeeld. Men is de reigers moe.

Horand

In onze Noorderstreken waren er oudtijds nog al veel reigerijen - in fr. héronnière -. De Bo, o.d.w. haalt de reigerij aan van Westcapelle bij Sluis.

Wij mogen erbij voegen de Reygerie van Ichteghem die nog zijnen Reigerhoek bewaard heeft en zijne aloude herberg ‘De Reiger’, met zijn kunstig uitsteekberd waarop een groote reiger te prijken staat. Te Beerst heeft men nog de twee hoven ‘de Groote’ en ‘de Kleene Reygerie’. Wie weet er van nog?

De reigerijen geriefden de bewoners van het hof van allerhande visch, maar bijzonderlijk van palingen. De reigerijen, wat het getal betrof per oppervlakte der gemeenten daar ze lagen, en aangaande de ‘onnuttigheden’ enz. wierden in sommige heerlijkheden en casselrijen aan vaste wetten onderworpen.