Nog een, nog een... 't Moet af...
Men is thans (Januari 1921) aan 't afbreken van wat er nog restte van het kloosterpand van 't voormalig Augustijnerklooster te Brugge. Volgens Keelhoff Histoire de l' Ancien convent des ermites de Saint-Augustin à Bruges, was er een dubbel pand, een ten westen naar de oude Marael thans Jan Miraelstraat toe, een tweede ten oosten, naar de Hoedemakerstraat toe. Dit laatste paalde ten zuiden aan de kerk. Die twee panden waren gebouwd na den geuzentijd toen bijna heel 't klooster verwoest was. Het westerpand dagteekent van 1603-1610; het oosterpand van 1622-1661. De oostvleugel van dit laatste gebouw, die tot nog toe bewaard bleef, valt onder den moker. Heel veel kunst gaat wel niet verloren, maar een laatste herinnering.
Etiam periere ruinae.
Het grafmonument van Joos van der Vlamincpoorte, dat op den binnenmuur van het hoekhuis was ingemetseld, is naar het Museum van Gruuthuuse. Best zoo. Karel de Flou geeft er een plaat van in zijn boek Promenades dans Bruges, bl. 181.
Ik weet dat iemand de afbraak van het kloosterpand nauwkeurig gadeslaat om te redden wat van geschiedkundige of artistieke waarde is. Niet overbodig. Een schoone gothische binnendeur met versieringen kwam alreeds te voorschijn, maar onze brugsche ‘antiquaires’ vragen alreeds het ding te koopen.
En sprekende van de Augustijnen, ten naasten keer nog iets.
M.E.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
