Biekorf. Jaargang 25

Hartetempel.

SOMS is mijn hart, als in een tempel, stil.
In vroom-gelooven bidden mijn gedachten,
Die met de hoofden neergebogen wachten
Tot God hun stille bee verhooren wil.

Ze beiden needrig 't zeegnings belgetril
Dat eens die tempelstilte zal versmachten;
Dan straalt op hun gelaat het eeuwig trachten
Naar 't godlijk Licht met onontwrichtbren wil.

Dan zal en Licht en Wil mijn zangen schoren,
En hun behouden voor 't laag-aardsch bekoren,
Wiens driftenzee die zangen mocht versmoren.

Zij zullen zijn, als die de kerk verlaat,
Met zaalge vreugd van zeegning op 't gelaat:
- De dag lijkt hem één langen dageraad!

Hendrik Cayman.

Blankenberghe.