Biekorf. Jaargang 25

[p. 141]

[Nummer 7]

Golgotha

ZWAAR drukte een dikke duisternis op de aarde
die onheilspellend sidderde en verzuchtte;
de zonne, glansloos, door het zwart geluchte
- een aaklig-bloedende oogbal - vreeslijk staarde.

Het scheurde en kraakte alom vol doodsgeruchten,
wijl roste harsgloed door het donker waarde
ten heuveltop, waar Gods getrouwen zuchtten
en 't bleeke lijk van Christus vaal nog klaarde.

Wreed gloeide d'hemel ginds in roode branden.
Al zwart en rood!... De krijgers klappertanden,
het grauw ijlt heen, doodsblauw, al angstig hijgen.

Nu loomt als lood een dreigend, smachtend zwijgen,
door Magdalena's bang gesnik gestoord...
‘Ja, 't was Gods Zoon! Gods Zoon, door ons... vermoord!’

Arm. Van Veerdegem.