Biekorf. Jaargang 23 (1912)

Biekorf. Jaargang 23

(1912)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus

Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 155]
Gezelliana EEN andere briefomslag draagt den naam: ‘Oostende’ op den buitenkant, en zit van binnen vol met vierkantte stukjes papier, elk beschreven met eene strophe van onderstaande gedicht. Daar was een eiland eens dat vaartuigwijs van wezen lag was West- en Oostends uit tot gescherpt als boeg en stier en waar de mast zou staan in 't midden van 't vaartuig stond gerezen daar stond hooge op een kerke in 't midden Middelkerke zoo heet ze nog onthier en staat er nog en recht in 't midden schier. Dat schip dat eiland hiet ter streep en had te kampen een langen tijd op al 't geweld van zee en zand tot dat het vast en vrij onweers van verdere oorlogsrampen genaderd wierd en bleef gelijmd aan 't Vaderland. van 't En is geen speur meer nu daarvan en dat eiland schaars de namen vernamen 't: Middelkerke en Westende en vooral die schoone havenstad van wijdbekender famen Oostende die dit lied maren alom verkonden zal. Oostende wacht aan zee Oostende bake in 't noorden Oostende waterweeg Europa's oceaan- sche voorstad, hoe zijt gij Vlaamsche weleer op Vlaanderens boorden onze
[pagina 156]
onkenlijk in die trap zichtbaar tot die... van grootheid opgestaan. De zee de wind het zand bevochten saamgezworen uwe eerste grondlage en wanneer zij afgemat u rusten lieten schoot het krijgsgeweld in toren en maalde fijn als gruis (meel) zware gij oude havenstad uw sterke muren plat Dan 't buskruid 't helsch geweld stof in nietig zand geborgen op dat er niets ontbrake Oostende aan uw gezucht aan uwe ellendigheid eenslaags op een- ontstak met eenen keer en verwachten een onvoorziene morgen en sprong met u en al uw schoonheid in de lucht vastheid Gezegend is de zee en tem nu de getemd zijn al heur baren het zand heeft uitgeraasd geen oorlog tergt u meer geen buskruid in uw schoot heen dreigt met u op te varen Oostende gij herwierdt de zeestad van veel schooner als weleer gij 't wonder van Gij hebt het Gods genade aan uw vrije Dat hebt ge Oostende 't volk en 't vrije volk naast God dat volk te danken 's gena... dat wisselwoonstig en zoo wel de zee gewend als 't land de wereld rond
[pagina 157]
zijn gezeild de taaie planken voert u nog steeds terug brengt en Oostende stiert (u nog) voor ... moeder kent. zijne vrije volk Het vlaamsche Oostende, 't oud 't voorvaderlijke en 't christen' geslachte 't roekeloos vranke zeeminnend vrije diet vlaamsche dat God hier plantte aleer 't d'historieschrijvers wisten en 't zelf bezorgend in zijn goedheid groeien liet. wassen Dat volk dat oest en zant opdoet en vruchten wint al zwerven met lijfsgevaar in 't veld dat nimmer stille en stond 't en zij wanneer 't getemd kwam zijn geweld te moest zijne woestheid derven zijnen wrok de en Gods toespraak hoorend zweeg en zijnen meester vond. Dat volk is 't dat, Oostende u vaster als de muren gebouwd heeft en verwekt uit rampe en ongeval dat volk is 't alzoo lang uw bestaan zal als gij zult mogen duren uwe stad zal van Godswege is dat u Oostende is 't dat u vrij Oostende maken zal dat volk is 't en veilig maken zal Alle eere zij aan God ge die eeuwen lang voorleden door Christi heilig kruis
[pagina 158]
en Petri vischend hand u eerst Oostende heeft vrij gemaakt uw volk gij en Christen zoo 't nog heden nog zijt en blijven zult gebleven is en blijft ons met heel het Vaderland in 't vrije Alle eere zij aan God nooit en zij 't vergeten maar dient het niet geweten dat God ook menschenhulpe aan aanveerd heeft en het werk van menschen lof en eere en loon wilt indachtig toegemeten bij leeren in 't leiden van zijn volk en 't stichten van zijn kerk. stieren zulk Ne waar dat was de hoop eer vijf en twintig jaren die u godvreezende en God beminnend heldenpaar bezielde om 't geen verstrooid en los liep op te garen waren en vrij te maken voor al 't dreigend zielsgevaar doods Het volk was u bekend 't Oostendsche volk, het ware het edele dat gevoed aan de echte vrijheidsbron van Vlanderen zocht en zag een ridder wie hem de leidsman ware kamper zijns levens ter vrijheid en wie hem den vrede geven kon. redden
[pagina 159]
het Het zocht en 't vond omdat gij ziende waart en zoekend zoo naar 't volk en het naar u het vond omdat was zoekend en gijlien uwen wille die God betrouwend waart in 't wellen Gods uw goeden wil verkloekend bestemd waart om vandaag uw werk bekroond te zien. O blijde dag voorwaar met bereid door zooveel zorgen gezegend en begunst wenscht en hoopt door al dat hoopt en meent de ware kracht des volks in 't christendom verborgen met door u in eenen band voor goed te zien vereend. te zien aaneengeknoopt. Een blijde dag die niet alleene en dient te wezen een enkelen maar eenen keer gevierd vergeten en verslenst van iedereen maar die volstandiglijk moet zijn in 't lang nadezen hervierd zij lang nadezen worde in 't nadezen wel vijf maal... dat wordt u toegewenscht elkeen wordt en zijt gij dan niet meer En vind hij u niet meer bij ons gelijk gij heden me u dan... op wacht staan als op heden bij ons zijt houw en trouw te wil te weer voor God aan God en volk en 't volk getween te gaar zoo blijve uw hert toch hier uw geest en uw verleden naam uw voorbeeld en uw kracht nog menig duizend jaar.
[pagina 160]
Terwijl gij reeds geniet bij hem die alle wegen toe der menschen voorbereidt beschikt en komen laat ten einde en daar Hij Wil 't zij wie hem voor of tegen zij staande zalig hij (gij) die voor en met Hem staat. Wie dat heldenpaar mag geweest zijn en aan welke gelegenheid het gedicht zijn bestaan te danken heeft, is mij onbekend; inlichting daarover en over alles wat Guido Gezelle's leven en werken aangaat, wordt in dank aanveerd door C. Gezelle.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Caesar Gezelle
over Guido Gezelle