Biekorf. Jaargang 23(1912)– [tijdschrift] Biekorf– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 7] [p. 7] ‘Installatie’ SCHOONE streke! keun en haze hoek'ren er; 't moet geestig wezen..... 't Reinde slag voor slag 'n blaze; immer zoeve! 't Reinde pezen. In een rattekip, 'lijk muizen, hotsebotsen wij en loeren, door het Ciezernaam, naar d'huizen en den slenter bij de boeren. Boem! Een schote 'lijk 'n donder knalt en dreunt; en ons' kajuite rekt geen pootje er meer van onder, dan voor 't smijten met 'n kluite. Ha! 't begint aan feest te g'lijken. Om-end-om, al door 'n greppe van de zoldervensters, prijken vaandels, 'lijk 'n hemdesleppe. Peerden, met vereende poepers, staan gereed; en mannen loeren door ons' ruitjes. - Ha! die schoepers - meenend, dat w' hun pastor voeren. Dank u, jongens, g'hebt te vele ‘ding’ voor ons; ginds komt mijnheere pastor op; laat af ons' pele Juut-ouw-Juit! Vliegt hem te keere. Zoeve! 't Reint, dat al de puiten kwèken van de koude-natte en we loeren door de ruiten, 'lijk een troep gevangen' ratten. [pagina 8] [p. 8] Oef! wij zijn er, zonder haaien, wippen wij 'n herberg binnen... Vóór ons, in 'n reke, draaien, op hun achterstel, al spinnen, vélo's, glad gepint. Hun wrangen schijv'ren en hun rozen zuigen regen, dat hun ooren hangen en met gulpen water spuigen. Boem! De muziekanten - schuwe zijn 't - gaan op ‘Gross' Caisse, taaie! ik in mijn vel, gij in 't uwe en zoo laten, 'lijk 'n fraaie.’ 't Komen jongens op, al zwieren met een vaantje; nonnen ende maagdekes in 't wit, die tieren; zwaven, herders, heel 'n bende. En de pastor en de deken, al begijnestapjes maken door het straatslijk en al leken, alle bei, 'lijk schuredaken. Brave menschen.... schoone kerke:.... en, als d'aanstel is voltrokken, vliegen wij met 't mes te werke, op de fijn-bereide brokken. 'n Avond Herder! Tijd van scheiden is 't, doch God blijft hier. Niet jamm'ren.... Kerk en huis hebt ge en weiden, wijd en malsch, voor kudde en lamm'ren. Hooglede, Kerstdag 1911. Warden Oom Vorige Volgende