Biekorf. Jaargang 22

Dagindrukken

's Morgens

HET Oosten zwemt in bleeke glinsterwemel;
Zoo grijsde en blank. - Een tintelende mist!-
... In eens een helle straal die nevel splitst;

En glanzend aan den hemel,

De zon als een geslepen perel gletst.

Het schitterlaait dooreen in waasgeschemel...
Een zilvergloed thans door de luchten boort;
De nevel in het licht der zonne smoort,

Die, blakend blekt aan d'hemel,

En uit haar flanken reesems stralen spetst.

Gansch wit, een vracht van stuivendwitte zemel
Vliegt door 't heelal; - als tintlend zilverstof,
Dat danst op wegen in een tooverhof! -

En blinkend lijkt de hemel

Een spiegelvlak, die 't alles weereketst.

_* * _*

Te noene

Een oven lijkt
Alwaar ge kijkt,
De gansche hemel;
Zoo wit en hel
En blekkend fel,
Loodrecht op 't land,
De zonne brandt
Haar vlammestralen.
Waar mag ze wel,
Zoo hevig, fel,
Die hitte halen?

[p. 330]

 

De grond uitzweet

 

Waasdoomend heet,

 

Verhitte dampen.

 

Langs den weg, schier,

 

Ge kunt het vier

 

Uit steenen stampen.

 

De zonne gloeit

 

De vruchten schroeit

 

Doorlaait de dingen;

 

Ze doet het graan

 

Aan 't reuzlen gaan,

 

Uit de aren springen

 

Het flakkrend licht

 

Het ruim doorschicht.

 

De luchten blaken!

 

En gansch 't heelal,

 

't Is mij of 't zal

 

In brand geraken.

_* * _*

's Avonds

I.

De zonne zinkt! Een klokske bidt

De kleppend' avondbede;

En op het land de landman bidt

De muts in d'hand, - stil mede.

De zonne zinkt! In rust gesust,

De moêe vogels zwijgen;

De bloemen als in slaap gekust;

Omleeg hun kelkjes nijgen.

De zonne zinkt! En stalwaarts aan,

Al burlen - koeien schonden;

Wijl hard-zwaar-klinkend, stappen gaan,

Die rythmisch, huiswaarts donden.

De zonne zinkt! Te waterkant,

De wilgeboomen droomen;

En 't stervend licht hun kruin omspant

Met zilversluierzoomen.

...............

En de avond valt.........

[p. 331]

II.

De avond daalt, verspreidend zacht,
Heimlijk zijne sombre macht....
Over de aarde, in hoek en kant,
't Duister net zijn mazen spant.

't Wemelt al in schemelpracht;
Donzig is de lucht als vacht....
't Donker zwart, en over 't land,
Zoomt een breede floersche band.
Lijze en zalvend, vredig dalen,
Stille, van de bovenzalen,
Geuren, zoet en hertelavend.
...............
Pinklend pralen ginder hooge,
Sterren aan den hemelbooge......
Rust is 't overal en... avond....

Nieupoort

Noorderwacht