Biekorf. Jaargang 21

Mengelmaren

Huisopschriften. - Woning

Op vasten grond, op God betrouwd,

In vlaainschen trant, niet kunst gebouwd,

_**_*

In vlaamschen trant is eigen heerd,

Nu dubbel schoon en dubbel weerd.

_**_*

Geloof en Hoop zijn grond en wanden.

Het dak verbinden liefdebanden.

_**_*

Indien de Heer het huis niet sticht,

Men nutteloos den bouw verricht.

_**_*

Ten huize vindt men vrij van druk,

't Genot van 't huizelijk geluk.

_**_*

't Zij eene burg, 't zij eene hut:

Zij is de thuis, die ons beschut.

_**_*

[p. 191]

 

Een beter toevlucht is er niet,

 

Dan thuis in vreugd en in verdriet.

 

_**_*

 

 

 

Wij hebben hier geen vasten stand:

 

De hemel is ons vaderland.

 

_**_*

 

 

 

Aan 't heilig Hert, wijd ik mijn huis:

 

Zendt God het mij, 'k aanveerd het kruis.

 

_**_*

 

 

 

Hier woon ik stil in 't eigen huis,

 

Verwijderd van het aardsch gedruis.

 

_**_*

 

 

 

De woning welke God behoedt,

 

Beschut ons in den tegenspoed.

J. Claerhout.

Huisopschriften. - Ingang

Den segne Gott, der kommt ins Haus!
Den leite Gott, der geht heraus!

J. Cl.

Treed in: God schenke u zijnen zegen!
Ga uit: de Heer richte uwe wegen!

_**_*

Dat onder Gods bescherming staan,
Die over dezen dorpel gaan!

_**_*

Met vlaamschen groet wordt gij gebeden,
Heilbrengend in het huis te treden.

_**_*

De heer van 't huis groet u genegen:
Breng hem in 't huis, geluk en zegen!

_**_*

Die op den dorpel stelt den voet,
Wordt hier onthaald met heuschen groet.

_**_*

De dorpel is voor leugentaal
Te hoog; voor pronk te laag en praal.

_**_*

Wees welkom; Zeg met ons te zamen:
Geloofd zij Jesus Christus! Amen.

_**_*

[p. 192]

 

Aan iedereen die binnengaat

 

Een goed onthaal te wachten staat.

 

 

 

_**_*

 

 

 

Naar oud gebruik, maak eerst uw kruis,

 

Als gij den voet zet uit het huis.

 

_**_*

 

 

 

Dat eiken vriend hier binnentrede,

 

Ons brengend steeds geluk en vrede!

J. Claerhout.

Boerenzeg

DAER was eens eene vrouw, die eenen man had die altijd groote koû had, en altijd aen 't vuur zat om hem te warmen. Die man kwam te sterven. Van zoo haest hij dood was, zette de vrouw haer op de knieën voor het Kristusbeeld met haer armen wijd open, en zij begon te bidden, zeggende: Lieve Heerkeen, verleen mijnen man toch het eeuwig vuur, hij heeft hem al zijn leven zoo geerne gewarmd!’

Vr. M. Weyn.

Vogelenzang

De specht roept:

Kalip, Kalip, - Minneka is weg.

Ook: Poppelieren hout

Is goed pollepelen hout!

De leeuwerik zingt:

Hier komt de grasjonker gevlogen,

Geld, geld voor mijnen brief.

Hij komt van Maurits uw zoete lief.

In de lucht hangende:

Lieve Heerkeen geef mij den kost,

En ik zal nooit niet meer vloeken.

Dalende is 't:

Duivel, duivel, duivel!

Sapper stie, stie, stie!

De kwakkel roept:

't Spijt mij dit, 't spijt mij dat,

Trekt den steert al uit myn g.......

Vr. M. Weyn.