Biekorf. Jaargang 21

[p. 15]

Mengelmaren

ONTVANGEN van Vrouw Weyn:

Achbaer Heeren, ik zende al deze dichtjes en liedekens. Ik verzoek ul. vriendelyk om die in uwen Biekorf op te nemen. Ze zouden er geern uyt en in vliegen gelyk al de andere kiekens. Het zoude my spyten dat zy moesten verloren gaen, zy zyn zoo oud. Ik heb ze geleerd van myn grootmoeder, die was oud van het jaer 1763 en zy had ze van haer moeder geleerd.

St Nikolaes Waes, op de Kleybeke.

Oude Kruys-wiegeliedjes

I.

Kruys, kruyskappeleken,
St Janneken is een braef gezelleken,
hy speelde met Jezuken kleyn,
en zal ook aan uw wiegsken zyn.
Kindeken, wilt maer slapen,
Jezus en St Janneken waken
op u, mijn kindeken kleyn,
opdat gij altijd braef zoud zyn.

II.

Kruysken, kruysken zoet,
kindeken slaept maer goed,
Jezuken zal u douwen
Maria zal u behouwen,
een engelken zal hier staen,
doen uw wiegsken om en weder gaen.

III.

St Joseph timmerde in zyn huys,
zyn kindeken maekt een houten kruys,
een houten kruys van planken.
Maria begon te janken,
zij zag met droef getraen
dat houten kruysken aen.
Zij dacht met grooten rouw
dat haer kindeken daer aen sterven zou.
Kruysken, kruysken, heyligen leest,
Slaept myn kindeken onbevreest.
Trekke, trekke wiegeband,
de ridders trokken naar 't heylig land
om de Turken te verslaen.
Zy hadden zoo schoone kruyskens aen,
kruysken, kruysken op hun kleeren
en als zij wederomme keeren
brengen zy uyt Jerusalem, heylige stêe,
nog een schoon kruysken mêe.
Trekke, trekke wiegeband,
kruysken, kruysken, heyligen pand.

[p. 16]

IV.

's Avonds als ik ga slapen
zal ik mij vijf kruysen maken,
vyf kruysen en vyf wonden!
Heere Jezus vergeeft my myne zonden.
Dry kruysen over myn bed
eer ik daerin myn voeten zet,
ter eere van d'heylige dryvuidigheyd
o heylig kruys zyt van my gebenedyd.

V.
Oud matroosenliedje op het noorderkruys.

Kruys, kruys, schoon noorderkruys
och God wy zyn zoo ver van huys.
O noorderkruys met uwen heldren glans,
gij blinkt zoo schoon aen 's hemels trans
O noorderkruys wilt ons bewaren
van storm en wind en van gevaren.
Bewaert ons op de woeste zee
van ongeluk en ramp en wee.
En komt er ons een onweer aen
O noorderkruys, wilt ons dan bystaen;
wilt bewaren dan ons schip
dat het niet loopt op rots of klip,
toont ons dan de rechte baen
dat wy veylig in de haven komen aen,
dan zingen wy wel gemoed:
o noorderkruys wees van ons gegroet.

VI.
Kruysdicht.

Ik kwam door bremekensbosch gegaen
ik zag daer een schoon kapelleken staen.
Wel kapelleken, heylig kruys,
is Jezuken, onzen heer, niet 't huys? -
- Jezuken onzen heer en is niet 't huys,
hij is op weg met zijn heylig kruys.
Jezuken, die is weg gegaen,
hij is met zyn kruysken op de baen.
Jezuken die is vol geween
hy moet dragen zyn kruysken alleen.
Jezuken zoet, onzen lieven heer,
draegt, zyn kruysken op zyn schouder teer,
zyn schouderkens waren gheel doorwond,
hij viel met zyn kruysken op den grond. -
Is er een vrouw of is er een man
die myn kruysken helpen dragen kan?
Komt draegt myn kruysken al te gaer
tot op den berg van Kalvaer
dan roep ik u alle gelijk
komt met mij in het hemelrijk.