Biekorf. Jaargang 20

Mengelmaren

‘Een menschens leven!’

Twintig jaar jeugd.
Twintig jaar deugd (= genot).
Twintig jaar noch dit noch dat.
Twintig jaar: oei mijn hoofd en aai mijn gat!
...... en toen wordt-je weêr kindsch.

Zoo was de spreuke van overgrootvader. De man was een Bruggeling van t'halven de jaren 1700.

L.D.W.

Walen en Vlamingen

EEN brugsche vrouwe, uit de treffelijke burgerij, zei van een Waalsche familie die winkel houdt te Brugge:

‘Ja, die (Dingen) zijn stijve fraaie menschen, en pertank 't zijn Walen... Ge ziet ei, dat er ook fraaie menschen moeten zijn onder de Walen!’

Ze dei die opmerkinge gaandeweg, zonder dat ze te passe kwam, en sprekende aan iemand die daar gerust in was.

Vgl. B. 1908, bd. XIX, bl. 49-62; 1909, bd. XX, bl. 176. Daar ook nog is sprake van Walen en Vlamingen.

L.D.W.

Nog ‘Papeschere doen’

IN Veurne wordt in 't bergske zand een stokje geplant. Errond zitten de jongens en met hunnen vinger scheren zij 't zand weg al zeggen: Papescheren, papescheren. Valt 't stokske langs uwen kant dan moogt ge drie keers blazen, en met uwe tanden 't stokje opnemen.