Biekorf. Jaargang 19

[p. 143]

Bladvulsel

Eheu! Fugaces...

EÉN is er onbewust

die met haar rikkitik

niet stil en zit, en rust

met éénen oogenblik.

Zij weet en meet mijn tijd:

géen uur dat ik ontglip

aan haar getel daar zij 't

mij afknipt stip voor stip.

En of ik wachten wil

en snak naar rust, zij stoot

aldoor gestaâg en stil

den wijzer van mijn dood...

Aan 't Venster

GROOTMOEDER, doe het lampken aan

ik ben den donker moede.

De zon is al naar bed gegaan

en ik ben droef te moede.

Er is geen doode ziel op straat.

Grootmoeder, kom eens kijken

hoe ginds de vreeselijke

slagregen op de daken slaat.

Ook in de kamerhoeken

wordt nu de schemer akelig:
de muurportretjes dekken zich

nu als met zwarte doeken.

Grootmoeder, doe het lampken aan.

't Is licht in alle huizen,

de store is overal afgedaan

en hoor den wind eens druisen!...

[p. 144]

 

Wij zullen vroeg naar bedje gaan

 

bij zulk een triestig weder.

 

Ik trek de store neder,...

 

Grootmoeder, doe het lampken aan...

Cl. Van der Straeten