Biekorf. Jaargang 19

[p. 14]

Ander Sage

'k VERTELDE al van Homeros' dood

en wil thans openbaren,

hoe een zijner confraters, ja,

nog slechter is gevaren.

'k Bedoel Aischylos, die des nachts

eens droomde - en dorst gelooven -

dat 't vallen van 'n dakwerk hem

van 't leven zou berooven.

Hij vlood terstond zijn huis uit en

de stad, en liep al beven

met hazen en met ander wild

in de open velden leven.

En dáár geraakt - de zon zat reeds

in hooge lucht te pronken -

lei hij z'n kalen kop in 't gras

en ging vermoeid aan 't ronken.

Doch boven kwam in 't blauwe fir-

mament, met zoekende oogen

en met 'n schildpad in z'n klauw,

en arend rondgevlogen.

De vogel meende, toen hij zag

Aischylos' schedel blekken,

de witgetopte kruine van

en barre rots te ontdekken.

Hij liet dus om den bolster zij-

ner lekker prooi te plettren,

de schildpadschelp botsbollig uit

den hemel nederspettren.

Wat later werd de dichter door

'n schaper en z'n honden,

met wreedgekloven hersenpan,

ontzield in 't gras gevonden.

[p. 15]

 

En dan 't besluit? - 't Besluit m'n vriend?...

 

Ik antwoord op uw vragen,

 

dat alwie ‘klets’ is goed zal doen

 

'n stukske pruik te dragen.

Om. K. De Laey