Biekorf. Jaargang 17

Winterzicht

Grijze neveldamp waarin de zonne
glansloos-bleek 'lijk vastgevrozen zit;
ginds een reke stammen, kromme strepen
in den mist; en hier een vlakte wit,

[p. 25]

 

wit als watte... Een bende knapen, roepend,

 

stoot een zware rolle sneeuw vooruit,

 

en de wakke wolle plakt al dikker

 

aan de rol met gers en aardekluit.

 

 

 

Tenden zijne groene kronkelbane

 

wordt de sneeuwman met gekuim getild;

 

krijgt een klakke, een neus en oogeputten

 

ende strekt zijn stokken-armen wild.

 

 

 

Al de guiten dansen in de ronde,

 

lachend om den goeden winterreus;

 

dra ze drukken sneeuwen ballen die ze

 

joelend gooien naar zijn pinneneus.

Theo Brakels