Biekorf. Jaargang 16 (1905)

Biekorf. Jaargang 16

(1905)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus

Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 177]
Roermond, 15/5/05. Zeer Eerwaarde Zeer Geleerde Heer,Ga naar voetnoot(1) OPGETOGEN door de onnavolgbare schildering, die UZEw. ons voor een paar jaren aanbood van Guido Gezelle, gevoelde ik mij opgewekt een poging te wagen om den nachtegaalszang van dien grooten vlaamschen Dichter natebootsen. Ofschoon het product van die poging slechts een kikvorschgekwaak is, veroorloof ik mij nogtans de eer te nemen UZEerw. hierbij een proeve daarvan beleefdelijk aan te bieden, als de nederige hulde mijner hoogachting en bewondering voor Uwe edele kunst. Een dankbare stille vereerder.
De Stadskoeheerd (koeherder) van Roermond. (Vóór vijftig jaren). Toet-toe....t! De morgen ontwaakt en de nacht is voorbij, Voorbij! De loeiende koeien, zij gaan naar de wei, Joechhei! Het toetende horen, dat is mijn schalmei. Toet-toe....t! Aan Roermond mijn koeherdersgroet! Toet-toet! Zij komen, mijn beestjes, zoo graag en zoo gauw, Zoo gauw; Want blauw is de lucht in den lieflijken Mei, Joechhei! En voedzaam en malsch is het groen van de wei! Toet-toe....t. Aan d'arbeid met vroolijken moed! Toet-toet!
[pagina 178]
Zij grazen zoo lustig, en 't doet haar zoo wel, Zoo wel, Het melkrijke gras met de goudgeele blom, Blom, blom, Die heerlijk als boter verlokkelijk glom. Toet-toe....t. De frissche natuur doet zoo goed! Toet-toet! Het middaguur nadert en de uiers zijn rond; Terstond Zijn vroolijke melksters met de eimers gereed, Ge weet Waar vloeiende, schuimende boter in gleed. Toet-toe....t! De zonne staat 't hoogst weer in gloed. Toet-toet! Herkauwende liggen ze rustig in 't groen, In 't groen, De spelende runderen springen in 't rond, In 't rond, Den staart in de lucht en den kop naar den grond. Toet-toe....t. Elkeen naar zijn gadinge doet. Toet-toet! Als de eene zich neervleit en de andere draaft, Ja draaft, Dan laaft zich een derde aan den zilvrigen plas, Die 't gras Zoo vaak, overstroomende, voedende was. Toet-toe....t. Na d'arbeid is rusten zoo zoet! Toet-toet! Wen de avond genaakt en de zon weer verdwijnt, Verdwijnt, En hoog op den toren, gehuld als in goud, In goud,
[pagina 179]
Christoffel zijn dierbare stad nog aanschouwt, Toet-toe....t, De heerde naar heim keeren moet. Toet-toet! En als ik dan heim ben, de beestjes op stal, Op stal, Dan ga ik naar Hanna, de koemeid, mijn schat, Mijn schat, De schoonste van allen, de liefste der stad, Toet-toe....t, En breng haar mijn koeherdersgroet! Toet-toet!	voetnoot(1) Hugo Verriest, te Roermond zijnde over drij weken, ontving van wege eenen onbekende, brief en gedicht.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

plaatsen

Roermond