Biekorf. Jaargang 15
(1904)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd | |
[pagina 206]
| |
Alzoo rijën de heeren
met al hulder beste kleeren,
Alzoo rijën de boeren
met al hulder zotte toeren.
Alzoo rijdt die peerdeknecht
met zij'n schoentjes averechts.
Alzoo rijdt die kok
met dat peerdeke, schok,
schok, schok!
(Geh. te Avelghem). *** Ju ju perretje,
naar Ounaerde om een sterretje,
naar Okre om nen koeke;
ons kindje zal hem zoeken
in den oven of in den trog,
is hij niet gestolen, hij ligt er nog.
(Geh. te Avelghem). *** Ju te ko van ronde,
van Gent naar Dendermonde,
van Dendermonde naar struipen
loopt er een peerdje al druipen,
op den top
den keiberg op,
den steenweg neêr;
en als zij weere kwamen
't was goe' weêr.
(Geh. te Avelghem). *** Ju te, ju te, perretje,
naar Iper om een sterretje.
Is er geenen goên mostaard?
Djieke, djakke, thuizewaart!
(Geh. te Ledeghem). *** Peerdeke, wil de wat zeerder loopen,
'k zal u een bakske vol haver koopen.
't Peerdeke liep er ten drieven daarachter
tot dat zijn bakske vol haver was.
(Geh. te Heestert). *** Nieuwjaarke zoete,
't verken heeft vier voeten,
vier voeten en eenen steert,
't en is geen oordjen weerd.
(Geh. te Avelghem). | |
[pagina 207]
| |
Nieuwejaarke zoete,
't verken heeft vier voeten,
het heeft zoolang in 't kot gestaan
dat zijn pootjes 't vel afgaan.
Geeft mij nen type en laat mij gaan.
Zijn de typen nog niet gemaakt,
geeft mij een nootje dat zeer wel kraakt.
Krik, krak, nootje,
als mijn moeder wafels bakt
doet ze de boter in 't potje.
(Geh. te Avelghem). *** Tiereliere lutsekapoot,
het hondje lag in de biezen dood:
zijn steertje was af
en zijn kuitje was bloot.
Er kwam daar een wallonke
En ze zei: ‘dat hondje is dronke.’
Er kwam daar eenen timmerman
en hij timmerde dat hondje zijn steertjen an.
Er kwam daar een bagijne
en ze zei: ‘dat hondje is 't mijne.’
(Geh. te Avelghem). C.B.V.  | |
AftelrijmenGa naar voetnoot(1)Aken taken
boontjes kraken,
Meester mag ik naar huis gaan?
'k hè zoowel mijn beste gedaan
in 't leeren en in 't schrijven.
De meester begon te kijven.
Ik had geschreven zwarte letters op wit papier.
Aken taken, boontjes kraken,
Aken taken toef!
Die toef treft is er aan. (Geh. te Zedelghem.) *** Aken baken
bollekens kraken,
heuter en beuter
bisschop af!
Die af treft is vrij. (Geh. te Poperinghe.) | |
[pagina 208]
| |
Die den laatsten klop heeft,
moet gemeenlijk het katje zijn.
Die zijn treft is er aan. (Geh. te Poperinghe.) *** Al onder den meulen
daar lag een koe
met zeventien jongen.
Oer, boer, wat geef de mij toe?
Een pond, twee pond.... enz.
tien pond, elf en elve.
Al deur de brieven,
al deur 't trompet,
erreke, terreke, los.
Die los treft is er aan. (Geh. te Ooteghem.) *** Mijn vader ging naar de bakkerij
Om een brood,
en hij kreeg er twee spekskies:
een blauw en een rood.
't Welkste kiesde gij van die twee?
Die twee lukt, zegt: blauw of te wel rood, dan telt men voort: ‘Dat ventje kiest een rood.’ Die rood treft is er aan. (Geh. te Avelghem.) *** 'k Ging de koetjes wachten
al in Verbeken's meersch.
Dat Verbeke kwame
Wat zou hij met mij doen?
't Vel uitstroopen.
Al waar zou 'h ik loopen?
Alhier en aldaar,
'k weet wel waar:
bij den apotheker
in de Peperstraat.
Die straat treft is er aan. (Geh. te Berchem. - Vlaanderen.) |
|