Biekorf. Jaargang 14

Zomeruchtend

DONKER doekt de grauwe lucht heur

wolkenbunsels om de boomen,

die halfslapend nog, omroerend,

staan van rust, en nacht te droomen.

Kletsend klaar de druppels speerzen

in de blaren; 't giet bij beken,

en de boomen voelen varings

't water langs hun lenden leken.

Ei! de zonne rijkt en pinkoogt,

viert en vonkt, schiet licht en leven,

droogt de boomen, scheurt de doeken

om hun jeugdig groen geweven.

't Glinstren perels allen henen

die in 't licht der zonne spelen,

't geurt en 't leeft alom, de vogels

luid en blij hun liedjes kelen.

't Is gedaan al! tjiept de mussche,

orgelt vroom de merelare,

't is gedaan al, deunt dat 't hellemt

vroolijk heel de vogelschare.

J. de Jonghe