Biekorf. Jaargang 13

Priesterwijding

TEN koore, als dood en afgeleid

In linnen lelielaken,

Verwachtte ik Hem, die leven spreidt;

Die, onder hemelsch blaken,

Zijn priesterschap mij mededeelt,

Die leeft, Die heerscht, Die heelt:

Melchisedech!

Wat hemeldood geboren wordt,

Wat krankend is en kwijnend,

Wat stervend langs de bane stort

Des hemels, ik, verschijnend,

Herbaren en herhemelen moet,

Met hemelsch Brood en Bloed,

Melchisedech!

De hemel eischt mij hemelman;

En 'k voele mij van eerde!

De wereld staat, in vollen ban,

Mijn krankheid meê, te zweerde!

Hoe blijf ik staande, en wonden vrij?

Ge vrienden, bidt voor mij

Melchisedech!

A.D.