Biekorf. Jaargang 13

Gerrepuiden!
Aan A.D.P.

VERGIFTIG en

vol galle slaan

er tongen ron-

dom ons, die gaan

ons daaglijksch doen begekken.

't Zijn gerrepuiden

ongeacht

van iemand, in

hun eigen gracht,

hun goeste aan 't gerrebekken.

Dat laat ons wat

we zijn, mijn man,

en z' hebben zij

't genoegen van

toch iets aan stuk te trekken;

Och! wist gij hoe

dat volk verschiet,

den top van u-

wen neuze als 't ziet,

en hoe z' hun schenen rekken,

om, keerwijs-om

en diepe door

het dikste van

het puidengoor

in hunnen gracht te stekken!

1-6-1902.

Caes. Gezelle