Biekorf. Jaargang 12

(1901)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus



[pagina 303]
Roozenkransliedje I In 't herte geboren eens heiligen mans, daar bloeit in Gods kerk een bid zalige krans. Al 't volk. O Roo- zenkrans o heilig gebed, de macht der boo zen buigt en verplet!
II Een krans is 't van roozen die nooit en vergaan; die winter en zomer in bloei blijven staan.
III 't Zijn blommen des herten gebeden zijn 't al; verschillig van verwe van weerde en getal.
IV Van witte is de blijdschap, van roode 't verdriet, van goudene roozen tri- omph het bedied.
V De geur van die roozen, fijn, krachtig en zoet, ons God en Gods Moeder indachtig zijn doet,
VI Hun blijdschap Hun smerten Hun glorie vermeldt die biddend den roozen- krans beiert en telt.
VII Hij bidt en vereert Hem die leed en die stierf, en, stervend, ons allen het leven verwierf.
VIII Hij bidt en vereert Haar die Moeder en Maagd heeft God als een geestlij- ke rooze behaagd.
IX Hij bidt, en verdient, door Maria, de kroon die Jesus hem geven zal, voor zijnen loon.
X Komt, vlecht dan Maria den roozenkrans; al dat gaat door heur handen Gods Hert vinden zal! ............ Guido Gezelle Kortrijk, 1883