Biekorf. Jaargang 12

Heeren van Biekorf,

HET gedacht om alle ongedrukte dichtjes van Meester G. Gezelle bijéén te verzamelen wierd reeds meermaals vooruitgezet; hierbij zend ik er u drie die nooit gedrukt en wierden:

In 1893 vroeg ik aan den Meester een opschrift om boven het kraaikapelleke van Ste Godelieve te Ghistel geschilderd te worden, en hij zond mij 't volgende:

[p. 198]

 

Aanziet de kraaien, die van zaai -

 

noch oestgetijde en weten;

 

die schure en hebben, noch schapraai,

 

en God verleent ze 't eten;

 

Aanziet hoe dat ze, tem en fraai,

 

hier spijze en drank vergeten.

12/4/93

Luc. xii, 24

Hetzelfste jaar vroeg ik hem een beêvaartlied Ste Godelieve ter eere, en ik kreeg de volgende antwoorde:

(Wijze: o Roozenkrans. xxx Liederen, n^r xi.)

O Godelieve, in 't midden onzer streken,

bloeide weleer uw onbevlekte stam;

na zooveel tijds en is het nooit gebleken

dat men vergeefs naar u om hulpe kwam:

O Godelieve,

bidt God, en doet,

tweemaal { dat ons geloove 'erleve { door 't storten van uw bloed!

O Godelieve, in allerlei gevaren,

hebt gij op God gesteund en nooit gefaald;

en, schoon zij al op u verbitterd waren,

gij hebt alleen door God gezegepraald!

O Godelieve,

bidt God, en doet,

dat onze hope 'erleve

door 't storten van uw bloed!

Honger en dorst, verachting en gewelden,

dat was uw deel, hier in dit aardsche dal;

Weg uit uw huis gedreven langs de velden,

wie is 't die al uw' tranen tellen zal?

O Godelieve,

bidt God, en doet,

dat onze liefde 'erleve

door 't storten van uw bloed!

[p. 199]

 

Sterk in 't gevaar, nog sterker in het lijden,

 

stierft gij om God en storttet gij uw bloed;

 

daarom zijt gij zoo lang al in 't verblijden,

 

en in 't bezit van 't alderhoogste goed!

 

O Godelieve,

 

bidt God, en doet,

 

dat ons berouw herleve

 

door 't storten van uw bloed!

 

 

 

God liet door u den stroom van zijn' genaden

 

zondaars bekeerd ontvangen, en voortaan,

 

als door uw' dood van alle schuld ontladen,

 

recht in den weg van al uw' deugden gaan!

 

O Godelieve,

 

bidt God, en doet,

 

dat Ghistel hier herleve

 

door 't storten van uw bloed.

10/5/93

Guido Gezelle

Nog dat zelfste jaar ontving ik van hem de volgende eerste-communiegedachtenis:

Tot u, Maurits, is God vandaag

zielzoekend neergekomen

en heeft uw hert tot woonstêe voor

den eersten keer genomen.

Hij blijve daar, 't zij wat er ook

dat herte kom' bekoren:

die Hem verliest heeft meer als al

dat kostbaar is verloren.

Hij leeft, Maurits, die God, die u

hemzelven heeft gegeven:

Hij is de weg, de waarheid en

de bron van 't eeuwig leven.

Leeft ook dan, en, behoort het lijf

der aarde, uw' ziele drage

[p. 200]

 

dien God des levens levend voort,

 

zoo nu, zoo te allen dage.

2/6/93

Guido Gezelle

Met vriendengroet en verzoek aan al die nog ongedrukte rijmreken bezitten van G.G., dat ze die zouden inzenden.

J.F.