Biekorf. Jaargang 11

[p. 60]

Zoo lang

ZOO lang uw gouden dageraad,

met witte nevelpracht,

uw streng en stuur gelaat
Omsluiert en verzacht;

Zoo lang uw lieve morgengroet
de schuchterheid der bleeke kimmen,
met eenen zoen zoo zoet,
in blozend rood doet glimmen;

[p. 61]

 

Zoo lang ge uw blikken, grijs en grauw,

 

verwisselen kunt in 't luchtgebied,

 

en, teeder blank en blauw

 

zoo minzaam op mij ziet;

 

 

 

Zoo lang uw treurend boomgewas

 

en uw droefzuchtend' hagen,

 

uit bont kristaal en vonklend glas,

 

zulk edel kantwerk dragen;

 

 

 

Zoo lang gij de aarde duikt en dekt

 

met zilvren lieflijkheden,

 

en bont gespakerd en geplekt,

 

als op den dag van heden;

 

 

 

Zoo lang mij God den winter laat,

 

de droefheid en des herten pijn,

 

vol edelsteen, in prachtgewaad,

 

vol troostlijkheden zijn;

 

 

 

Zoo lang, o! winter, is uw smert

 

geen druk voor mij noch bitterheid,

 

o! weedom, winter van mijn hert,

 

maar hemelzaligheid.

22/12/ '99

Horand