‘Ge meugt dat stoven.’ = Ge en zult dat nooit kwijt geraken, nooit kunnen verkoopen.
‘'t En zijn niet altijd uwe vrienden die op u lachen.’ = Vriendelijke gezichten zijn dikwijls valsch.
‘'t Zal nog al dikwijls noene luiên eer dat ik dat geloove.’
Hij stond bachten de deure, als dit of dat uitgedeeld wierd.
‘Ge kunt den dien tasten’ = ‘Gelooft dat er vlooien in d'helle zijn’ = ‘Ge kunt den dien voelen aan uwen elleboge’ = 'k En geloove er niet van.
‘'t Is ne kozen van in den zak.’ = 't En is geen familie, 't en zij van name.
Beter ne vogel in d'hand of tiene die daar vliegen.
Van ne slechten die dood is: ‘Hij is naar den peerdenhemel.’
Hij en heeft er niet om gedaan.
Kogelen = smijten.
't Is taai vleesch: 't Is juj, peerdevleesch; 't is van nen ouden osse; 't is van nen ouden ezele.
‘Ne gaai afschieten.’ = Eene dommigheid begaan.
‘Eene schoone ganze per weke trekken’ = Een groote daghure winnen.
Onthouden van ten noene tot ten twaalven, als 't zeere slaat.
't Gaat schoon weder zijn: ‘'t Schuim van den koffie gaat naar den midden.’
‘'t Klaart op,’ zei Mietje, en 't regende nog drie dagen.
‘Geeft ze vandage een peerd en morgen een' koe, g'hebt overmorgen ondank toe.’ = Ne keer dat men vermindert in 't geven, men krijgt nog ondank toe.
Vandage een voetje en morgen een schreedtje.
‘Hij heeft kalfvleesch (of pit) bachten zijne ooren’ = 't Is nen dommerik.
Er van onder gaan. = Vertrekken.
Pakt nog een beetje!
'k En doe! 'k ben al dikke genoeg om gekeernd te zijn.
Die koe is zoo oud als de oude eerdstrate: z'heeft Meulebeke kerke nog weten branden.