Biekorf. Jaargang 9

Musschen

DE musschen weêral, vrij en vrank,
vergâren, en verzinnen
hoe nog eens, naar den ouden gang,

de lente gaat beginnen.

't En vriest niet meer, 't en sneeuwt niet meer,

't en vliegen meer geen vlagen;

't wordt dageraad in 't oosten eer,

en langer zijn de dagen.

De zonne, - 'n wordt, in 't zonnelicht,

de weide nog niet wakker, -

goemorgent, met heur mooi gezicht,

den moedermilden akker.

't Zit ander verwe in 't hout, voortaan;

de botgebolde boomen

[p. 88]

 

niet langer meer zoo drooge en staan

 

te druilen en te droomen.

 

 

 

Daar gaat entwat gebeuren; 't is

 

geband en baar geworden,

 

dat Leven en Verrijzenis

 

zijn 't graf weêr uitgetorden.

 

 

 

De musschen hebben nieuws ervan

 

vernomen, en ze vliegen

 

't vermonden: geld noch goed en kan

 

dat musschenvolk bedriegen.

 

 

 

Zoo, weêral zijn ze, vrij en vrank,

 

de haantjes en de hinnen,

 

aan 't rinkevinken, luide en lang:

 

De lente gaat beginnen!

Kortrijk, 11-12/2/'98

Guido Gezelle