Nog vlaamsche woorden en spreuken
VAN iemand die lange en vele verkeerd heeft, en die eindelijk mistrouwt: ‘Hij is van een' brakke gejogen, en van een tjeffertje gepakt.’
Die zaken liggen goed.
‘Dat Jan hem daarmêe moeide, 't zou wel van den eersten keer afgaan’. Dat is, gedaan zijn.
‘'t Zijn verkelde waters dat hij heeft: meestert daaraan!’
Zeer lieve pulkers, zoo waar als de tak is verwulkerd, 't kalf van Moyses had vier pooten enz.
Rijbende = ruitertocht, cavalcade.
April geeft knopen en ouwen,
en Meie bloeisel en graan,
't Is een huis met 'nen tert-op.
Jans kinders en kregen nooit geen eitje te zuipen, al is 't dat hij veel hennen had: die hennen hadden trouwens de leelijke geweunte van altijd met hunnen steert naar de markt te leggen.
De muist van de hand = het vet onderdeel van den duim.
't Zijn er letter die kunnen zoo behoort over duim binden.
't Kan daar 'nen haze deure met zijn' ooren rechte.
Van eene nieuwsgierige: ‘Zij wilt de sneute van alles hebben.’
Ruggeklap = achterklap.
Van iemand die wel kan kijken: ‘Hij zou de katten van de boomen kijken.’
Van iemand die 't in 't geheele niet en kent om te dansen: ‘Hij kan dansen: 't is lijk 'nen uil in 'ne van’.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd