|
| |
| |
Mingelmangel
ALS de hond bast, en dat 't volk nog aan tafel zit,
zeggen ze tot Alveringhem:
‘De Paters zijn daar, en de rosten
vooren op, met 't kruis!’
Die hun gebed in bedde lezen verschoonen 't, met te
‘Eenen Onze-Vader in 't warme,
is er entwie koude weerd?’
‘Is ons Heere tevreden van mij,
'k ben ik te vreden van Hem.’
Als 't mes uitschiet, terwijl moeder mij eenen boteram
snijdt, zoo zegt ze telkens:
En als 't gebeurt dat ik zegge:
'k He' genoeg,’ heure antwoorde is:
| |
| |
Van groote leugenaars zegt men:
als zeven peerden trekken.’
ge zoudt er zakken bij droogen.’
‘Hij en is van de eerste leugen niet dood,
en van de tweede niet begraven.’
en om de tweede niet g'hangen.
‘Hij kan liegen dat er de meulens bij draaien.’
Hebt ge nog doom uit iemands oogen zien komen?
't Moet zijn dat 't gebeurt, immers de Vlamingen
‘z' He'n hem den duivel aangedaan,
dat de doom uit zijne oogen kwam.’
En weet gij wat Jan Morlion zei, zaliger gedachtenisse?
‘Zalig zijn ze die zot zijn,’ zei Jan,
want ze gaan ezels bij God zijn.’
Van een die sterk ge voet en gehand is, hoort men:
‘Hij heeft voeten lijk nen dief
en handen lijk ne pak'-'et-al.’
Van overeenkomen sprekende, men kan overeenkomen,
‘Lijk twee trommelstokken,
lijk twee zielen in ne zak,
lijk twee zielen in ne kloef,
lijk twee handen op nen buik,
| |
| |
lijk twee honden aan 'en been.’
Een kind zonder hoofd, ge'n weet, ten eersten, niet:
‘waar zijn mutse opzetten;’
‘al waar 't pap ingeven.’
geen stroo van de eerde rapen.’
Brave liên ‘en zou'n niemand
een stroo in zijnen weg leggen.’
't Zijnder die den grooten uithangen, en
‘hun wiegstroo en is nog niet drooge.’
't En zal maar beteren met de die,
‘als ze op hun reeuwstroo liggen,’
of dat ze ievers een vermaninge krijgen,
‘die van geen stroo en is.’
Zulke zaken behoort men sommige, met een krijtjen,
aan de balke te schrijven, of bachten 't mantelhout, en daar
‘en zullen 't de kalvers niet uitlekken.’
en hij onthoudt gemakkelijk
‘van ten twaalven tot hoognoene.’
Als groote menschen van zaken spreken die de aanwe-
zige kinders beter niet en hoorden:
‘'t Staan boomen in den weg,
't zijn latten aan 't huis,
't zitten ratten in 't dak,’
| |
| |
‘'t Is een paar schoen te vele.’
't Is ongeloovelijk waar de Vlamingen al zitten:
't Zijnder die in iemands neuze, in iemands mouwe,
in iemands rapen, in 't kot, in de armoe, in 't bernis
die hun zet verbrand hebben
‘moeten op de blaren zitten;’
en 'k wete er die met hunne handen in hunne zakken, met
hunne vingers in hunne neuze, die overal in, die overal
op, die overal achter zitten; ja, die, ‘tusschen twee
stoelen, in de asschen zitten.’
zeggen de jongens, t' Alveringhem, als ze over 'en dijk
springen, op rijsche van niet toe te komen; en ze maken
met spooren aan hu'l'der ellebogen.’
dat hoort men t' Alveringhem.
En ‘die geen brâan en he'n zijn deur 't ijs gevallen.’
| |
| |
Men klapt ‘uit-end'-in; tak uit, tak in; gat uit, gat in; lijk 'en gebroke' spa; lijk 'en marote; slagwater; slag om slinger, kake deur bek, dat m'er niet en zou deure slaan met 'en perse, met 'en karthamer.’
Ja, 't zijnder die ‘klappen dat hun' tonge vlast, dat hun' tanden vlassen.’
Guido Gezelle
|
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
