Biekorf. Jaargang 6

Mingelmaren

DEN vrijdag voor Cinxenhoogdag worden hoven, weiden en velden doorloopen van de kinders der vlaamsche bewaarschool der blauwe zusters binnen Veurne, die geheele panders blommen naar huis brengen. De hoogstgeschatte zijn de ‘Cinxebruids’ (beuterblomme, butterflower, jaunet). 's Avonds, met moeders hulpe, maken de kinders eenen hoepel van wijdauw, daarrond vlechten zij hunne geluwe Cinxebruids. Hoe dikkerder de blommen liggen, hoe schoonder. De burgerskinders steken in top twee, drie bloedroô pioenroozen, of wat andere groote blommen. 't Zijnder die ze maken van groen (vlindergroen) met hier of daar eene blomme er tusschen, maar de die handelen zoo om dat ze geene blommen gevonden hebben.

's Nuchtens zijn de kinders altemets eene ure voor tijd op, want vele zijn er die maar half en kosten slapen, 't is immers eene schande van dien dag de laatste in schole te komen.

[p. 367]

Met geheele benden trekken zij, vroeger als gewoonte, met de kroone op hun hoofd, al zingen naar schole. 't Is dat ze preusch zijn! Natuurlik hunne eigene kroone boven gelijk wiens verkiezen zij. Dien zaterdag voornoene hoort ge geenen anderen zang als den eentonigen zang der kinders:

Cinkschebruid,

de leêgaard uit!

Hadtje wel eêder opgestaan,

Ge gingt wat vroeger naar schole kunnen gaan,

je hebt de kroone gestolen

te Veuren in de schole!

Dan met nen ‘awoe!’ voor dezen die te late komt.

Het vlaamsch dagboeksken voor 1896

VOOR den derden maal is het vlaamsch dagboeksken of agenda verschenen.

't Is nog beter bezorgd als de voorgaande jaren, 't is gehandig en gerievig bovenmaten, ten anderen, wij en moeten het niet meer prijzen, vele onzer lezers kennen het bij ondervindinge.

't Is zeer dienstig om als nieuwjaargeschenk aan vrienden en kennissen gegeven te worden. 't Vlaamsche Davidsfonds, en andere gilden en genootschappen zullen een waar vlaamsch werk verrichten met het onder hunne leden te verloten of uit te deelen.

De ondersteuninge van zulk een verdienstelijk werksken diene grootelijks toe te nemen, en al de lezers van Biekorf die het tot nu toe nog niet en kochten, wakkeren wij aan erop in te teekenen; zij en zullen 't niet beklagen.

Dat boeksken is te bekomen tegen eenen frank bij de Heeren Van Mullem, drukker in de Geerolfstrate, en Th. Laureyns, boekhandelaar in de Oudeburgstrate, beiden te Brugge.

Geene agendus meer, maar het vlaamsch dagboeksken gekocht.

H. De Vlaminck

Kleengebedeken

Als ik kind en kleene was, zoo leerde men mij, 's avonds, altijd met mijn rechter been eerst, in mijn bedde te stappen, terwijl ik zei:

'k Zette mijn rechter voet op 't heilig graf:
'k Hope dat ik met Gode rusten mag.

[p. 368]

En dan, al mij in mijn deksel draaien, en al mijn hoofd op het kussen leggen, moest ik voort bidden:

Heere Jesus, 'k legge mij nêer in 't heilig graf;
neemt toch altijd mijn zonden af,
zoowel bij dage als bij nachte,
dat ik nooit in mijne zonden en versmachte!

En nu dat ik in jaren meer gevorderd ben, toch zegge ik nog elken avonde het gebedeken dat mijne goede moeder mij weleer leerde bidden.

o Teedere bezorgdheid der christene vlaamsche moeder, of er nu nog vele waren die uw voorbeeld volgden!

Een knieliedtje

Het knieliedtje dat te Ruysselede gehoord wierd en daar sprake af is in 't loopende jaar van Biekorf bl. 336, hebbe ik te Lendelede hooren zingen gelijk het hier onder staat.

't Kan wel zijn dat ik het ook niet geheel onthouden en hebbe en dat er wijzigingen en volledigingen behooren aan gedaan te worden, nu die het beter weet mag het zeggen.

Jute jute peerdtjen,

naar Jper om e steertjen,

Is er 't Jper geene goe mostaard,

djike djakke huize waard.

'k Jage mij peerdtjen vooren

en mijn hondtjen achtere,

over dijk en over al,

tot te Brugge in 't peerdstal

............

De mol kerende beutere,

de katte wies de scheutele,

de puit vaagde 't huis,

de zwaluw smeet het gruis

al in de groene straten,

alwaar de heeren zaten

............

Koekoek en leeuwerke

maakten daar en kerke

te midden van de zee;

't kwam daar ne kwakkele

met ne vorten appele

en hij smeet die kerk in tweên,

en hij brak zijn beste been!