| |
| |
Uit het Oude
Op het beeld van den stervenden Jesus.
Ghebedt.
OM die grootste bitterheden
Die Ghy, Jesu, hebt geleden;
Als verscheyden uwen Geest
Laet my, bid ick, uw Ghenaede
Comen allessins te stade;
Maer dan aldermeest van al,
Als myn Siel verscheyden sal.
F. Huberti
| |
| |
| |
Op het beeld der H. Margarita.
Ghebedt.
O Margarita, suyver Maeght,
Die recht den naem van perel draegt,
En voor geen duyvels list vervaert,
U suyver peirel reyn bewaert
Die ghy in uwe suyverheyt
Godt uwen Heer had toegeseyt,
Die hy met arbeyt heeft gesoght,
En met seer grooten prys gecoght,
Den prys die ghy hier voor verwerft
Is, dat ghy martelaresse sterft!
Bidt dat myn ziel magh suyver syn,
Als ick voor 't oordeel Godts verschyn.
M. Bunel
| |
Op Maria onder 't kruis.
Ghebedt.
Door de droefheyt van u hert
Als 't op een scheyden komt
F. Huberti
| |
Op een zinnebeeld van het Lijden Onzes Heeren.
Onsen Herder voeijdt sijn schaepen,
eer hij gaet op 't Cruijs ontslaepen,
met sijn eijgen vleesch en bloedt;
geessels, dorens, Cruijs en slaegen
heeft hij al om ons verdraegen:
Siet wat dat de liefde doet!
ach! o liefde! sonder eijnde,
dat noijt mensch, noch engel meijnde
| |
| |
soo heeft Godt den mensch bemindt,
om te geven hem het leven,
heeft hij sijnen soon gegeven,
liefde die geen eijnde vindt,
L. Fruijtiers
| |
Op een beeld van den H. Vader Franciscus.
Ghebedt.
Al wat, Francisce, ghij oijt dacht,
Het sij bij daeghe, t' sij bij nacht,
Gij wenschte altijt meer en meer
Te sijn verslonden in den heer.
Gij treedt de aerde met den voet,
Veracht den rijckdom, geit en goet,
Om soo aan uwen Godt heel recht
Te wesen hier seer vast gehecht.
Maeckt dat mijn ziel uijt alle cracht
Hier altijt Jesum, als gij, acht.
M. bunel
| |
Op een beeld der H. Barbara.
Ghebedt.
O Barbara, die van geen vaêr,
Gevoedt syt, maer van een barbar,
Die u met eygen and van 't hooft
Heeft voor het waer geloof berooft,
Bidt Godt voor ons, dat hy in 't eynt
Ons levens ons syn hulpe sent,
En van een haste doodt bewaert
En dat wy syn van=deeg beryt,
Eer onse ziel van 't lichaem scheyt,
Op dat wy eeuwig in Godts hof
Met d'engels singen synen lof.
(De naam is afgesneden. De plaat schijnt van A. Heyndrix te zijn, gezien de onregelmatigheid der letters en der spelling.)
| |
| |
| |
Op een beeld van O.L.V. Hemelvaart.
Ghebedt.
O Maeght! der Engelen Coningin,
Die ick naest Godt het meest bemin
Ghy syt die door de Enghlenschaer,
Met lichaem en met ziel te gaer,
Syt opgevoert in 't hemels slot,
Tot voor den stoel en troon van Godt,
Verheven boven 't Engheldom,
Die hun verwonderen, en stom
Staen, en te samen oock syn bly
Om uwe hooghe heerschappy.
Nu ghy by Godt soo veel vermeught
Verwerft my dat ick groey in deught
M. bunel
| |
Op een beeld van O.L.V. Boodschap.
Ghebedt.
De bodschap brenght door Godts bevel,
Dat ghy Godts Soon ontvanghen sult
En baeren, die ons sondens schuldt
Betalen sal, en t'eeuwigh goedt
Ons geven, ghy spreekt met oodtmoet:
De dienst-maeght van den heer aensiet
En dat my naer u woordt geschiet!
O Moeder Godts, en t'samen maeght,
Wiens ootmoet Godt soo heeft behaght,
Maeckt, dat ick dese deught oock ken
En met u oock ootmoedigh ben.
Corn. de Boudt
| |
Op de vlucht naar Egypte.
Ghebedt.
Hoe bitter sweert, hoe droeve smert,
In 't binnenst van dees Moeders hert,
Met haer cleyn kint soo onverwacht,
Te moeten vlughten in den nacht,
| |
| |
En naer een vergelegen landt
Om te ontgaen Herodes handt,
Sy steunt op Josephs soet beleyt
Maer meest op Godts voorsichtigheyt,
O ziel syt ghy in anghst en druck,
Betrouwt op Godt, t' is u geluck,
En door syns moeders smert en pyn
Sult wel getroost in droefheyt syn.
F. Huberti
Al deze santjes zijn letterlijk en zeer nauwkeurig afgeschreven, opdat de kenners, uit de spelling en de schrijfwijze, zouden kunnen opmaken rond welken tijd zij gemaakt zijn. De namen ook der plaatsnijders geven eenig licht.
Mochten de geleerde naspeurders van Biekorf daar iets meer over weten, ze wezen zoo goed het hunne lezers mede te deelen.
Ik weet nog vele santjes van den zelfden aard af te schrijven, doch ik houd mij voor alsnu aan de verzameling van vrouw S. Weyn, om in de volgende aflevering met hare andere schatten voort te gaan.
A.J.M. Janssens
|
|