Bekostigt mij bij dage en bij nachte die prentjes met mooie mannekes en mooie wijvekes daarop, die de gedienstige Parijzenaars, om de vijf dagen, ons plegen af te zenden!
Stelt mij uwen zin, en hebt mij gadinge naar al die Parijsche bruiloftslepen, naar al die poefs en die gramgaten, zoo men zegt; naar die dun af geknoopte, afgenepene wespen rokkelijfs: 't is verloren gepraat, als ge niet stijf dikke van koorneerde en ligt, ge moet eraan.
't Is waar, ge kunt het altemale aan de balke laten schrijven: ge kunt het op de kerf en op den plak halen; maar borgen zonder betalen, dat heeft nog kortere veurenden als die eeuwige vreden, die de koningen en de keizers onderteekenen. Gelooft dat ik u zegge.
Om kort te maken, koken moet kosten, zegt het spreekwoord, en voor die dat niet en verstaan, 't is te zeggen, zonder van den dien daar, geen hoedtjes, geen slingerdoeken, geen fraaie tierlewiewietjes uit de fransche speelgoedwinkels van Parijs te verkrijgen.
Gelijk de olie voor de lampe is, zoo is 't geld voor al die den draf van de Fransche mode wilt volgen.
Als ge dat afgodinnenbeeld niet dagelijks en zalft, en 'n smout, en 'n smeert, met van die kostelijke beugelolie daar, zoo ziet gij de godinne, al kan ze anderszins geheel de wereld dwingen, allengskens te niete gaan en wegsterven, gelijk een' slekke op een spit.
Laat ons nu het doen en 't laten van de menschen nog wat nader en op de keper bezien.
Al dat gewroet, dat gebaar, al dat gekrabeul en al dat hersengebraak, vóór dag en dauw, waartoe dient dat?
Waarop zetten de lieden hunne zinnen, van als ze 's morgens vroeg met hun peluwmutse hunne nuchtere oogen open vagen, tot 's avonds late, als ze de voorgemelde peluwmutse, al gapen en al geeuwen, weêr over hunne ooren halen?
Op het geld.
Ja, elk en altemale snakken ze, en smachten ze, en smekken ze daarachter, gelijk de palingen doen, achter den verschen meidauw.