Biekorf. Jaargang 5

Mingelmaren

TOT herinnering van Deken Debo zaliger, en tot toogbeeld van den rijkdom onzer tale, leest het volgende:

O beste vrienden van de Schelde!!
Wat beekje ooit murm'lend henen snelde,
Wat vog'len zongen in den velde,
Wat beiaerd ooit zijn bellen belde,
Wat harp, schalmei of orgel spelde,
Gemoed'ren in verrukking stelde,
Wat wond'ren mij Homeer vertelde,
Wat wellust mij de kunst voorspelde,
Wat feesten, waar mijn hert naar helde,
Wat schilderdoek, bordeur- of spelde-
Werk ooit geschat wierd hoog in gelde;
Nooit niets waarbij mijn' ziel verstelde,
O beste vrienden van de Schelde!!
Lijk 't woord dat uit uw herten welde,
En dat uw postkaart mij bestelde,
Met alles wat dit woord verzelde,
'k En weet niet hoe ik 't u vergelde;
Maar uw' genegenheid vermelde
Ik, altijd voort, al ging mijn elde
Tot dat zij honderd jaren telde,
O beste vrienden van de Schelde.

Zoo schreef hij naar drie vrienden pastors, die hem uitgenoodigd hadden en aan wier verzoek hij niet en kon voldoen.

IN de Luxemburgsche Ardennen gelooft men dat de beukeboomen nooit door den bliksem getroffen worden.

In het zuiden van Brabant, zijn het de linden die door den bliksem worden gespaard.

[p. 304]

In sommige streken van de provincie Namen gelooft men dat de hagedoorn nooit door den bliksem getroffen wordt.

Hier en daar in Henegouw is het de den welke dit voorrecht geniet.

Met Allerheiligen, moet men in het bosch gaan en er een stuk van eenen beuk kappen. Zoo het houd vochtig is, dan zal de winter koud zijn, is het droog, dan zal het tegenovergestelde plaats hebben.

In veel dorpen van het vlaamsche land wordt gelcofd dat de boomen die men op den 19^en Februari verplant, onder de bescherming staan van Sinte-Vreke of Veronica.

In Brabant en Limburg, wordt S. Hilduard aanzien als de patroon der notelaars. Daar doet men liefst de noten af in de week die zijnen feestdag voorafgaat of die er op volgt.

Te Antwerpen gelooft men dat Jesus kruis van notelaren hout gemaakt was. Daarom, zegt men, vindt men nog in iedere noot het afbeeldsel van eenen nagel.

Uit ‘Ons Volksleven’ 7^de Aflev. 1891.

Roomsche Oudheden in West-Vlanderen

DEN 21 van Lentemaand, in 1818, vond een daglooner in 't Vrijgeweed, al aarde afveeren, een stuk van den boord van een aarden vat en een bronzen gedenkpenning met de beeltenis van keizer Claudius.

Op 't zelfste Vrijgeweed, den 13 van Bloeimaand 1843, vond een arbeider, al eenen dijk delven, een geraamte, tusschen twee grijze steenen. Daarnevens lagen tien stukken afgerost ijzer en eronder vond men twee bronzen gedenkpenningen van keizer Nero.

Al delven op 't Vrijgeweed, in 't scheiden van Lichtervelde on Swevezeele, den 19 van Hooimaand 1848, ontdekten werklieden verschillige dakpannen en ten Roomschen gedenkpenning van Vespasianus.

Den 7 van Herfstmaand 1849 vond een boer te Lichtervelde, op zijn land, twee witte, aarden vaten en 77 gedenkpenningen met de beeldtenissen van Tiberius, Nero, Domitianus, Trajanus, Antoninus, Lucilia, Commodus, Severus, Gordianus, Gallienus en Posthumus.

Te Wevelghem, den 2 van Slachtmaand 1849, vond een werkman al delven o.a. een bronzen beddeken van Mercurius, overblijfsels van vaten in groene en roode terra sigillata, vijf groote glazen perels, drie bronzen haken en honderd acht en tachentig zilveren en bronzen Roomsche gedenkpenningen.

J. Cl.