Biekorf. Jaargang 5

[p. 233]

[Gedicht]

EERWEERDE Pastor, vriend van God,
en vriend van ons te gader,
wij komen u eerbiediglijk
en dankbetuigend, nader,

gedenkend dat 't uw feestdag,

uw patroondag is, en dat

ons hert u zoekt te zeggen

hoe 't zijn plichten wel bevat.

Als Priester zijt gij weerdig
elk zijn' eerbied, boven allen
die over of omtrent ons zijn;
ja, de Engelen zelve vallen

den Priester voor de voeten,

niet zoo weerd als hij, gewis,

die godlijk in zijn werk, en

in zijn' woorden godlijk is.

Als Vader is ons herte
u met genegentheid verbonden,
zoo nu, op uwen feestdag,
zoo gelijk op welke stonden;

want vaderlijk bemint Gij ons,

en kinderlijk voorwaar

beminnen al onz' herten u,

als of 't een herte waar.

Als Vriend zijt gij ons dierbaar
uit der maten, en, wij plegen
te zeggen zonder duiken
't geen wij denken, voor of tegen:

dus willekom uw feestdag,

uw Patroondag, en de gunst

dat Gij zijt komen horken

naar onze arme kinderkunst.

Mijn' woorden blijven achter,
als te flauw om af te malen
den prijs dien u voor eere en loon
elk geren zou betalen,

[p. 234]

 

en zoekend blijf ik haperen....

 

zie, het laatste en 't beste woord:

 

is: Vader, als wij dood zijn

 

leeft Gij altijd neerstig voort!