Biekorf. Jaargang 5

Idesbald van der Gracht

VERGEEFS, o Idesbald, uw leven

heeft zand en zee schier uitgewreven,

schier weggevaagd, voor 't nageslacht:

Gods ooge waakte en zag, in 't noorden
van Vlanderlands gewijde boorden,

uw kruishout staan, o van der Gracht!

Zag, om dit kruis, gekruinde mannen
met hoog en leeg te zamen spannen;

en, spa in hand, het stuk bestaan

van Vlanderen uit de zee te delven,
van kostelijke kerkgewelven,

voor 't vlaamsche Volk, te leggen aan.

Gij, edeling, waart een van dezen,
en, edel mocht uw' heerschap wezen,

vereerd aan 't hof, gemind, gemaard;

veel hooger reest gij, neêrgebonden
in 't heilig ambt, en afgezonden,

met 's hemels boodschap, Vlanderenwaard.

[p. 168]

 

Dat gij gewild hebt, zijn wij heden

 

geworden, door uw' dienstbaarheden:

 

een christen volk, een onversaagd;

 

dat, vrij en vrank, uw' lessen leerde,

 

uw voorbeeld volgde, uw' deugden eerde,

 

dat 's Heeren jok gewillig draagt.

 

 

 

Dat vlaamsche volk hebt in uw' hoêde,

 

dat u bestaat zoo na van bloede;

 

en uw gebeente, eerweerde schat,

 

voor altijd vrij van rampen make

 

de vlaamsche zee, en de oude bake

 

dier vlaamsche zee, de Brugsche stad!

Kortrijk 25/2/'94.

Guido Gezelle